Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 93

[p. 478]

Herman van Snick
Weerzien

Zoals je zit op 't zwaar tapijt,
- De broosheid van bescheiden lijnen -
Komt boven weggezonken tijd
Een rilling van vertrouwd-zijn deinen.

Dat haar naar smalle schouders neer...

Al zag ik je nog nooit tevoren,
Toch heb ik vroeger je verloren
En vind ik heden weer.

Ik kende je een eerste maal
Misschien in een romanverhaal.
Of was het in een teer gedicht?
Of op een schilderij, wellicht?
Of was het maar een droomfiguur
Eens in een eenzaam mijmeruur
Geboren?

Toch heb ik vroeger je verloren...

Hoe ik ook denk, wanneer en waar,
In jou en in mijn leven staar,
Ik kom het beeld niet naderbij
En voel alleen heel diep in mij
Een vage stemming wenken.

Ontmoet ik eens het verre boek,
De droom, 't vergeten doek,
Dan zal ik aan je denken,
Je grote ogen zien
Of enkel even weeig zijn
Misschien.