Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 92

[p. 194]

† Felix Timmermans
't Gebergt...

't Gebergt ligt in den nacht verborgen,
maar d'hoogste toppen zijn verlicht.
Zij zien het worden van den morgen
in 't aangezicht.

Zoo glinstren de kristallen tinnen
van mijne ziel in Gods gelaat,
terwijl zij zelf in den nacht der zinnen
verdronken staat.

En wijl zij smacht naar 't eeuwig flonkren,
zuigt zij zich vast aan d'ijdelheid.
En angstig, tusschen licht en donkren,
vergaat mijn tijd.

o Heer, laat mij het nog beleven,
dat Uw genadig morgengoud
door gansch mijn ziele wordt geweven,
want ik word oud.