Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 91

[p. 73]

Albert Westerlinck
Angstig bidden

Aan de schim van Sören Kierkegaard.

Weet ik waarom mijn leven U reeds moest behooren
vóór ik op moeders schoot onwetend tot U bad,
waarom Gij mij tot Uwen dienst hebt uitverkoren,
die U nooit diep en trouw genoeg heb liefgehad?

Waarom Gij mij in angsten aan Uw wil geklonken,
niet als een zorgenkind liefkozend hebt gesust,
mij nooit Uw vreugde zonder weemoed hebt geschonken,
waarom Gij mijn verlangen zijt, maar nooit mijn rust?

Waarom het hart des morgens over U gebogen,
het hart, o Heer, U nooit bemint van vrees bevrijd,
en ik niet blij mag zijn als kindren blij zijn mogen
omdat ik bij U ben en Gij bij mij altijd?

En 'k vraag U niet, al blijft het raadsel op mij wegen
en over 't pad, waar ik laat en vereenzaamd ga,
verloren in Uw raadsbesluit, 't zij doem of zegen,
geslagen met Uw merk, gekwetst door Uw genâ.

Ik weet alléén dat Gij mijn schaamte houdt gebonden,
in zonde of zuiverheid, aan Uw wil en geweld;
en 'k ben als een die in den nacht werd uitgezonden,
wijl Gij zijn uitkomst weet en zijne schreden telt...