Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 91

[p. 27]

Jan Vercammen
Gij keert terug

Gij keert terug uit dat zoo vreemd klimaat:
vergeet de vormen niet der vuurge bloemen,
en niet hun namen om ze mij te noemen
en win voor onzen wilden tuin wat zaad.

Vergeet den roep van elken vogel niet,
want alle wil ik in uw woorden hooren,
die zullen zingen licht als nooit tevoren,
want zij behooren tot een wiegelied.

Ik heb van mijn seizoen, van dat gebied
der eenzaamheid, de vruchten reeds geborgen:
ik was de hovenier met harde zorgen,
ik riep de zon, den regen uit het niet.

Want ons bezit zal zeer veelvuldig zijn,
in onze woning zijn geen jaargetijden:
niets zal er zijn, waarvan gij weer moet scheiden,
tenzij gij scheidt van alles, zijn en schijn.

Gij keert zoo rijk terug uit dat klimaat,
ik had een goed seizoen voor mijne vruchten:
God wil, dat wij den eersten dag verzuchten:
het is te veel voor onzen sterfelijken staat.