Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1939

[p. 575]

Boekbespreking

Raymonde Vincent: Blanche. - Stock. Paris. - 20 frs.

De geschiedenis van een weesmeisje, opgevoed in een klooster. Op haar 11e jaar wordt ze schapenhoedster bij landbouwers, die haar wel goed behandelen, maar bij wie ze geene genegenheid vindt. In eenzaamheid groeit ze op, verslonden in haar droomen, heelemaal onwetend van het leven: totdat ze de prooi wordt van een verdorveling, die slechts eenige weken op haar weg verschijnt, om dan voor altijd uit haar leven te verdwijnen. Ze blijft als verdwaasd, zonder zich goed rekenschap te geven van het gebeurde: maar haar leven is gebroken, alles wordt haar te zwaar, haar gezondheid zwicht; niets kan haar nog schelen. Dan ontmoet ze Henri, den braven, welhebbenden boerenzoon, die smoorlijk op haar verliefd wordt, en ondanks haar droevig verleden, met haar trouwt. Zonder liefde of geestdrift, volgt ze hem in. En eindelijk wordt ze door zijn liefde ontroerd en wakker geschud; de hoop komt in haar hart terug, ze richt zich uit haar ziekelijke verdooving op. Voortaan zal ze hem een trouwe, toegewijde, liefdevolle gezellin zijn.

Dit nieuw boek is niet heelemaal op de hoogte van ‘Campagne’, schrijfster's eerste roman; maar toch heeft het echte kwaliteiten, en leest aangenaam en gemakkelijk.

T.

V. Sackville-West: Pepita. - The Tauchnitz Edition. Paris. Leipzig.

Toevallig vond schrijfster familiedocumenten, waarin zij vele, voor haar heelemaal ongekende, bijzonderheden vond over het leven van haar moeder en grootmoeder. Deze, Pepita, dochter van een Spaansche zigeunervrouw, was danseres van beroep, en buitengewoon schoon; ze huwde een Spaanschen danser, brouilleerde zich weldra met hem, beleefde allerlei avonturen, leefde met een Engelschen edelman van wie ze verscheidene kinderen had. Met veel brio wordt dit veel bewogen leven geschetst; heel het pittoresk Spanje van de volksklas leeft in die bladzijden terug, terwijl het Engeland van de laatste veertig jaren levendig oprijst, zoodra de beurt komt aan Pepita's dochter - de moeder van schrijfster - die al de schoonheid en goedhartigheid, zoowel als de grillige, losse natuur van haar moeder overgeërfd had. Ze huwde Lord Sackville-West, neef van haar vader. Hoogst onderhoudend is de strijd tusschen die twee zoo verschillende temperamenten: hij, Engelschman in merg en been, man van traditie en fijne, correcte opvoeding; zij, de spontane, wispelturige zuiderlinge, met het zigeunerbloed in de aderen.

Een uiterst origineel boek, pittig geschreven, boeiender dan een roman. Toch staat men soms wel eens verwonderd over het feit dat schrijfster zooveel allerintiemste feiten uit het leven van haar moeder, grootmoeder en overgrootmoeder, zoo maar publiceert.

T.

A. Mabille de Poncheville: Le Chemin de Jérusalem. - Editions Spes. Paris. - 18 frs.

Reeds onthaalde schrijver ons op zijn bedevaarten naar Rome, Compostelle, enz. Nu komt de beurt aan Jerusalem. Onder leiding van den wel bekenden P. Olivier bezochten de bedevaarders het Heilig Land. Geen betere gids konden ze verlangn; en met hen genieten wij van die schoone reis, en beleven de diepe indrukken door schrijver met simpele godsvrucht, vaste eruditie en zonder veel groot omhaal van

[p. 576]

woorden verteld. Al is zijn boek misschien geen ‘groot’ boek, toch moet het niet onderdoen voor de meeste boeken over het Heilig Land. Eenvoudig en levendig geschreven, aangenaam om lezen, geeft het stof tot meditatie.

T.

Robert Graves: Count Belisarius. - The Albatross. Leipzig. Paris. Bologna.

Belisarius werd in 499 geboren, het laatste jaar van die noodlottige 5e eeuw, die den ondergang van het Westersche Keizerrijk, overrompeld door Barbaren van alle slag, beleefde. Doch het Oostersche Keizerrijk bleef nog voor eenige eeuwen gespaard.

Deze historische roman beschrijft Belisarius' leergierige jeugd, zijn roem als veldheer, zijn felle beproevingen en tragische levensavond. Hij had een danseres gehuwd, trouwe vriendin van die andere danseres, Theodora, die, als gemalin van Keizer Justinianus, den keizerlijken troon beklom. Beide vrouwen waren avonturiersters van de laagste soort, maar buitengewoon verstandig - vooral Theodora, die een niet geringen invloed over den Keizer en de politiek van den Staat uitoefende. Met veel talent schildert schrijver het bewogen, rumoerig leven te Constantinopel, de wereldstad met haar bedwelmende pracht en weelde, haar luidruchtige twisten tusschen ‘Blauwen’ en Groenen’, haar twisten en vitterijen op godsdienstig gebied, haar machtsvertoon en innerlijke miseries, haar hooge cultuur, haar uiterst geraffineerde beschaving, en deerlijke zedeloosheid. Zwierig wordt dit alles beschreven: een heele beschaving leeft weer op.

Een interessante en boeiende roman.

T.

Georges Goyau: Une fondatrice d'Institut missionnaire. mère marie de la passion et les Franciscaines Missionnaires de Marie. - Editions Spes. Paris. - 18 frs.

Wanneer men dit boek leest, staat men verstomd te zien wat een vrouw, die met de grootste hinderpalen en moeilijkheden te strijden had - en daarbij ziekelijk was - kan tot stand brengen, als ze bezield is met algeheele liefde en onderwerping tot God, heete liefde voor de evennaasten en een onwrikbaren wil. Met stijgende bewondering volgt men het ontstaan van het schoon orde, de bittere beproevingen der eerste jaren, toen de stichtster - uit een ander orde getreden - te strijden had, niet alleen tegen de moeilijkheden van elk begin, maar tegen pijnlijke miskenning, tegenkanting, verdenking - en dan, den schielijken bloei, de snelle uitbreiding van het werk over heel de wereld, de altijd toenemende vaart der stichtingen. Mère Marie de la Passion liet geen vraag onbeantwoord; talrijk zijn haar dochters die hun leven aan de melaatschen gewijd hebben. Ook in de meest afgelegen, meest woeste streek van China gingen zij zich vestigen, en daar stierven zeven van hen den dood der martelaren, door de Boxers uit haat tegen het Christendom vermoord.

Een prachtig boek, dat dient verspreid te worden.

L.D.