Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1937

[p. 374]

Lof der goddelijke liefde

‘La Sagesse n'est pas dans la raison, mais dans l'amour’.
(A. Gide).

Al wordt in onze scholastiek het schoone slechts geconverteerd met Goed
toch voel ik, arme drommel, steeds die dwaze trek in 't bloed
naar donkere schoonheid van verboden ooft, dat ons hart moet beminnen,
zoo onze spitsvondigheid geen syllogismen bouwt, die dwazen weer bezinnen.

Misschien zegt Gij ook mij: veel wordt er U vergeven
omdat uw hart veel heeft bemind.
Al pleegde ik, Heer, zoo vaak verraad, toch was ik gansch mijn leven
een man die zich in mate zijner Liefde niet bezint.

Stil nadert ons de Dood, hoe zeer zou ik dan niet beven
om al de malen dat mijn Engel om mij heeft geschreid.
Was het de schuld van lot of wellust? Om het even
Gij weet toch hoe na elke val, mijn Liefde U heeft verbeid.

Een goddelijke gave is Liefde in onze harten.
Zij maakt onze laatste zwerftocht blij, waar wij komen en gaan.
Als straks de Dood ons rooft met al ons droomen en smarten
zal onze ziel haar huls ontspringen en U niet langer weerstaan.

albert westerlinck.