Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1936

[p. 214]

Onweer

Wolken gaan als donk're schepen,
zwaar bepakt met droeve lasten;
aan de zwartgeteerde masten
lange, grauwe wimpels sleepen.

't Rommelt in den romp der booten
als zij kant'len op de baren,
als zij worden aangevaren,
of door 't Geuzenschip beschoten.

Het kanon der zeepiraten
dondert in den drom der wolken,
't zog der schepen voert, in 't kolken,
helden mee en renegaten.

‘Titanic’ vaart op ‘Atlantis’,
werelddeelen storten samen
en de goden, voor hun ramen,
juichen: is dat niet romantisch!

't Admiraalschip wendt den steven,
Thor staat, in den gloed van 't lichten,
op de brug en werpt zijn schichten -
't gaat er nu op dood en leven!

Eindlijk is de slag geslagen.
Thor is winnaar, Thor! de groote!
In 't gevolg van duizend booten
zeilt hij, met zijn waterwagen,

naar 't Walhallah, naar de goden,
waar het bier, bij duizend tonnen,
losslaat van het snoer der sponnen.
Wodan heeft muziek ontboden.

En, die op de aarde treuren,
staren naar de hooge heem'len,
waar zij 't feestgelag zien scheem'ren
in een regenboog van kleuren.

alex campaert