Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1935

[p. 649]

Romance sentimentale

Nog zie ik 't vóór mij, helder in de zon
het kleine wegje naast den steenen muur
waarlangs ik opsteeg, als de dag begon,
waarlangs ik daalde in het avonduur.

En waar ik droomde, starend naar den stroom
- een zilvren lichtstreep in den schijn der maan -
die verder vloeide dan mijn oog kon gaan,
achter de bosschen en hun donkren zoom.

Ging zij voorbij? Ik loop en roep haar aan
en zie opeens de tinnen van 't kasteel
waarheen zij vlucht, een oud, omloofd prieel,

violen spelen en een teeder clavecijn,
ik ben de ridder en wil bij haar zijn,
maar wolken varen voor 't gelaat der maan.

louis de bourbon.