Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1933

[p. 437]

[Louis de Bourbon]

De Geliefde.

(naar Rilke).

Roep mij, mijn jongen, roep mij luid
Laat nu je bruid niet zoo lang aan 't venster staan
in de oude cypressenlaan
gaat de avond niet meer
heen en weer.

En kom je mij niet in het huis, bij nacht,
met je woorden omsluiten:
dan vloei ik uit mijn handen, ademloos zacht,
door de blauwe tuinen van den nacht
naar buiten.

Louis de Bourbon.

[p. 438]

Het gesloten huis.

Ik sta voor het gesloten huis
en daar is niemand die mij binnenlaat,
maar toch is dit het bleeke vaderhuis
dat in den kouden, kouden herfstwind staat.

Ik sta voor het gesloten huis,
moet ik hier wachten tot mij iemand vindt,
die mij zal bergen voor den guren wind
diep in het bleeke, bleeke vaderhuis?

Ik sta voor het gesloten huis
en droom: daar rijst een man aan 't raam
die heeft in iedre hand een wonde staan
- o, daar is Iemand in het vaderhuis.

Louis de Bourbon.