Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1932

[p. 399]

De Doode door Frans de Wilde.

Wij hebben niets gemeens meer met elkaar,
Wat daar nog ligt van jou, bleek op de baar,
Ben jij niet meer; zoo kenden we je nooit,
Zoo ongenaakbaar stroef en streng getooid
In dit diep zwijgen... W'hebben eens bemind
Een mensch die was lijk jij eens waart als kind
En man, maar plots uit onzen kring verdween,
Waarom, naar waar, weet van ons allen geen.
Nu staan wij hier, verward, met brandende oogen
Te staren naar hem die ons heeft bedrogen,
Niet hier noch elders op deze aard' meer is,
En niets ons liet dan dit vreemd, wreed gemis.

16-1-1932.