Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1926

[p. 924]

Gebed.
Visu sim Beatus tuoe glorioe...
S. Thomas
door Maur Coomans O. Praem.

Ik dank U, Vader, daar Gij hebt gesproken,
en door Uw goddelijke lippen is gebroken
Uw eenig-mogelijk Woord:
't Zelfstandig evenbeeld, de afstraling van Uw Aangezicht,
waarin Ge, in 's Geestes Liefde, ziet Licht van Uw Licht.

Ik dank U, Vader, 'k dank U, daar ik heb gehoord
den weergalm in mijn geest van Uw gesproken Woord,
en dat dit één volsproken Filius
mijn ziel in al Zijn klaarheid heeft doorgloord!

Nu ik Uw Zoon langs de enge mond-poort,
onder triomfboog van steenroode lippen,
op 't vurig voertuig van mijn tonge schuif,
en Hem, mijn lang-Verwachte,
hosanna-juichend, bij 't dol palmgewuif
van groen-opbloeiende gedachten,
naar 't blauwbekoepelde Jeruzalem der ziel geleid;

nu daar op 't duizelig-diepste van mezelf
Uw Woord te rusten ligt,
is 't of Ge in mij geschoten hebt de scherpe schicht
van smachten-naar-begrijpen, en
ik breek, ik boor en 'k delf
gedachte na gedachte dóór, en 'k wroet
naar 't diepste van Uw Wezen, 't Eéne,
waarin Gij, Drie, zijt: Vader, Zoon en Geest.

[p. 925]

 

Gedachten-wedloop naar Uw Eeuwigheid!

 

'k Wil zalig-zijn in 't U-aanschouwen, God, het moet, het moet!

 

Uw duisternisse zelve zal mij Licht zijn...

 

Laat me U doordringen, Woord, doordring me opdat die pijn

 

van niet-begrijpen slinke!

 

 

 

Maar 'k weet het, Heer:

 

- en 't is me een zalige vernedering temeer -

 

hoe meer 'k gedachten naar de diepte van Uw Wezen plof

 

hoe breeder 't uitdeint in een kronkelenden doolhof

 

waar 'k ingesloten zit, begin noch ende wetend;

 

't verstand slaat met gedachten in 't mysterie

 

gelijk een driftig-dolle knaap die keien in een vijver smijt:

 

sierlijke kringen ringen óp waar 't water splijt

 

en zie:

 

hoe meer er keien scheuren kletsen, kort-op-een, in 't vlak,

 

hoe tal-en-telloozer de watercirkels wellen...

 

 

 

God!

 

Hoelang nog moet mijn ziel zóó rouwen,

 

en haar verstandsvermogen door dees duistere doolagie

 

gelijk een zoeklicht op Uw Wezen stellen?

 

Wanneer zal 'k zalig zijn door Uwe Zaligheid 't aanschouwen?

 

 

 

'k Roep als de blindgeborene - en mijn stem is mijn Geloof -:

 

‘Heer, geef me dat ik zie!’