Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1913

[p. 247]

Avondwijsje

Wees niet bedrukt, daar de avond komt.
Hij is zoo vroom, zoo zacht
gelijk de liefdezuster, die
bij 't bed des lijders wacht.

De drieste dag was roerig luid.
Bedeesd drijft de avond aan.
Nu is het tijd om bij uw ziel
een wijle stil te staan.

Nu is het tijd, aandachtig naar
uw hart te nijgen, om
te hooren wat het neurt... of zeurt,
al scheen 't bij middag stom.

Nu is het tijd u-zelf te zijn,
daar 't laatst geklaar verdwijnt,
en gij alleen nog ziet door 't licht
dat uit u-zelven schijnt.

Neen, de avond is niet wreed, de nacht,
zijn broeder, is niet boos.
Ze brengen vree voor hem, die wijs
de liefde als leidster koos.

Wees niet bedrukt, daar de avond komt,
gehuld in rullen doom.
De dag bracht ruwe werklijkheid,
verdoezlend nu in droom.