Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1909

[p. 222]

Innige liefde...

Innige Liefde, als zoet begeeren
over mijn droomen nederdauwt,
of was mijn hart het blijde woud
waar àl de voglen henen-keeren
bij avondgoud...

Waar al de bange voglen vluchten,
schuwend den hellen Zonne-lach,
waarin ik vaak, na vreugdedag,
alleen en droef - vol bittre zuchten
te weenen lag.

Mijn goudgevlerkte voglen, fluistert
een Liefdepsalm - oneindig zoet -
die rozegeur en stralen-vloed
van verre jeugd en lichten luister
herdenken doet....

Karel van de Vijver.