Omroeper
IN FEBRUARI l.l. stierf Deken de Gryse, een onzer meest gewaardeerde medewerkers.
‘Het Kortrijksche Volk’ schrijft, naar waarheid, over hem o.a.:
‘Zeer Eerw. Heer Deken de Gryse was een man.
Hij was een man die onvervaard, rustig en onberoerd, wat er ook gebeuren mocht, zijne eigene wegen ging, of liever de wegen gewezen door zijne wijsheid, en alhoewel hij, volgens nood en omstandigheden, soms zijn stap vertragen kon, nooit deinsde hij achteruit. Hij was een man met klaar verstand, die zijn tijd kende, zijn tijd meeleefde, en meer vooruit zag in de toekomst dan meest al zijne tijdgenooten. Hij was een man met edelmoedige inborst, breed, milddadig, menschlievend, offerveerdig, de vriend vooral van den zwakke en den lijdende: geen menschelijk leed liet hem onverschillig, geen recht kon hij zien miskennen. Hij was een rondborstige, rechtschapen, rechtuite Vlaming, waarin noch bedrog, noch dubbelzinnigheid te vinden was. Hij was een man vol eer- en plichtgevoel die nooit eene zwakheid kende, en die stervende nog geen anderen paal wilde stellen aan het vervullen zijner plichten dan de volstrekte onmogelijkheid.
Zijne hoedanigheden waren daarbij van het zuiverste gehalte, en al het gezag dat zij hem gaven sproot uit hunne innerlijke weerde. Bij hem was geen schijnschoon, geen blaai, geen bluf. Niets was er verguld. 't Was zuiver goud dat meer blonk naarmate men het wrijven kon in dichtere betrekkingen.’