Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1907

[p. 158]

Assumptio

Assumptio is 't, en

de dood ligt ontkracht,

Maria verheerlijkt

verrijst door Gods macht.

Een zon die in 't Oosten

verrafelt den smoor,

de uitbortlende stralen

treên glanzend haar voor,

Vooraan wieken de englen

in fulpen gewaad,

van zangen weerklettert

de zonnige straat.

Miljoenen englen

die steunen den stoel

van wolken, en wenken

een ander miljoel,

die komen, en vlerken

al bij in den stoet,

en 't dreunt van gezang en

bazuinengetoet.

‘Vliegt open, gij poorten

des hemels, laat in

de godlijke Moeder,

de heilkoningin.

Wijdopen!...’ ze liggen

uit d'hengsels gelicht

en spatten lijk balken

fel bakelend licht.

[p. 159]

 

Het davert van glansen

 

omhoog, en ze staan

 

beglinsterd beneên, die

 

in gloriestoet gaan.

 

 

 

Ze rijst, en de reien

 

ze rijzen meteen,

 

de poorten slaan op weer

 

en alles is heen.

 

 

 

Assumptio is 't, en

 

mijn ziel, o mijn ziel,

 

of u 't overheerlijk

 

visioen nu ontviel,

 

 

 

eens staat gij, verrezen,

 

verheerlijkt bij Haar,

 

en de eeuwen door zult ge

 

Ze toejuichen dáar!