Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1907

[p. 250]

Vrede

Het water ligt reinvlak en rustig onbewogen
als uitgegoten in een weidsche oneindigheid,
een paradijssche vrede als die van de eerste dagen
ligt balsemgeurend over het heelal gespreid.

De zeilen hangen slap te rusten aan de masten,
de schepen ankeren in dommelend genucht,
de dijken schuiven zacht de verre nevels binnen
en smelten op in teeder waas van nevellucht.

O kwam in ons die rust in koelen zegen zijgend,
lag ons gemoed zoo rein, gelijk bij nacht die stroom,
o zweeg die kwelling toch die knaagt aan 't menschenharte
en stierf ons leven weg in zulken vrededroom!

Kwam weer een stroom van goedheid over 't menschdom vloeien,
verstillen allen wrok en sussen allen haat,
verrezen we eens gelijk de wereld na den zondvloed,
gezuiverd van de drift, gewasschen van het kwaad!