Mgr. Abbeloos
Weerom hebben de katholieke Vlamingen een hunner besten en grootsten moeten leggen in 't graf.
Den 1en Maart werd het lijk van Mgr. Abbeloos, oudrector der Leuvensche Hoogeschool, ter aarde besteld.
Ons Leven, 't wakkere studenten-blad, geeft ons 't volgende over de loopbaan van den doode:
‘Mgr. Abbeloos werd geboren te Goyck in 1836; na zijn priesterwijding studeerde hij te Leuven en te Rome, en werd doctor in de godgeleerdheid. In 1868 werd hij professor in 't groot Seminarie te Mechelen. In 1876 moest hij om gezondheidsredenen 't onderwijs opgeven, en hij werd pastoor te Duffel. 't Was als pastoor dat hij daar de fameuze schoolenkwestmannen op bezoek kreeg; die zullen in de loge niet verteld hebben hoe ze daar gevaren zijn.
In 1883 werd hij grootvicaris van het aartsbisdom en den 10en Februari 1887 rector van de Hoogeschool, welk ambt hij bleef bekleeden tot October 1898.’
Mgr. Abbeloos was een geleerd man. Als orientalist heeft hij in de wetenschap eer naam van blijvende waarde.
Mgr. Abbeloos was een wijs man. Op dat zwakke, ziekelijke lichaam stond een gezond hoofd, open voor alle veropenbaringen van 's menschen geest, vol van gezonde, kloeke, breede ideeën. Zijn rectoraat, dank zij wetenschappelijke stichtingen van velerlei aard, was een periode van rassen vooruitgang voor de Leuvensche Hoogeschool.
Mgr. Abbeloos was een sterk man, een vast en edel karakter. Wat zijn kop dacht, werkte zijn wil uit. Hij was een vooruitstrever; hij wist wat de tijd wilde; de eere-rector van fijne beschaving en hoog-aristocratische ontwikkeling was een democraat met hart en ziel, een Vlaming in en vóor alles.
We willen niet blijven treuren bij dit graf. Mgr. Abbeloos is een van dezen tot wie we thans mogen bidden, in den Vlaamsch-katholieken strijd, om bescherming en hemelschen zegen.