Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1905

[p. 56]

III
Stille wensch

Nu wou ik rusten van dit strakke strijden
En van dit pijnen om geluk en eer;
Mijn g'lijke levensdagen laten glijden
Aan groene boorden van een sluimerend meer;

Me planten daar een hutjen en een weer
Tot schutting van mijn innig ziel-verblijden
In stilte en in te-vrede-zijn; niet meer
Naar 't schuiven luisteren van de gaande tijden

En kijken naar het zwanenpaar, dat kuisch
Op 't water sliert, en door mijn zanggeruisch
Tril-beven doen 't geblaart van blanke abeelen;

Met bieënlippen nippen aan 't genot
Dat - blozend bloeisel - met uit 't gemoed opbot:
En iemand hebben om 't genot te deelen....

Leo van Puyvelde.