Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1904

[p. 358]

De zang van de paaschkeers

Geen' peersche, droeve kleuren meer
en merken we, o diaken,
maar 't wit en 't goud der vreugde weer
uw' schouderen omblaken!
Is 't uit alrêe met droefenis?
Is 't waar dat Jezus levende is?
En mogen wij, van herten frisch
alweder vreugde maken?

Van verre naakt het wordend licht,
de duisternis ontweken;
o kristenvolk, voor uw gezicht
de zon zal uit gaan breken.
Reeds is het vuur en 't licht gewijd,
dat lichten zal den hoogen Tijd;
nu laat ons, in de ziel verblijd,
dees' keers hieraan ontsteken.

Dees keerse die 'k nog eerst vooral
met heimnisvolle beden
tot Paaschkeerse u gaan wijden zal
naar oude kerkezeden.
Daar staat ze, ziet, alrêe gereed;
daar staat ze uit maagdenwas gekneed,
met bloemen en met goud bekleed,
en vol verholenheden.

[p. 359]

 

O bietjes, die in d'eersten tijd,

 

zoo de ouden het vermonden,

 

het Paradijs ontvlogen zijt

 

en 't vonnis van de zonden;

 

gij edel, wonder werkgeslacht,

 

op zoeten zeem alleen bedacht,

 

gij hebt het was ons voortgebracht

 

en vlijtig uitgevonden!

 

 

 

Daarom, gij zuiverlijke biên,

 

weest hooge en luid geprezen;

 

gij zijt een beeld ons, daar we in zien

 

Gods Moeder uitgelezen!

 

Wees gij, o Paaschkeers, ook gegroet,

 

die van ons' Heeren Lichaam zoet

 

voor 't kristen volk de beeltnis moet

 

en 't blijde teeken wezen!

 

 

 

Gij, groote Vechter, die den strijd

 

om al ons' droeve zonden

 

gestreden hebt, en liggend zijt

 

met vijf doorbloedde wonden!

 

Met balsemreuk en wierookgraan

 

ziedaar die wonden volgedaan

 

uit streelend hand, in stil getraan

 

verwasschen en verbonden!

[p. 360]

 

Toch waakt en werkt, drievuldig één

 

uw Godheid zonder staken:

 

zij kan, en spijts den zwaren steen

 

zij zal u levend maken!

 

Neem op dat laaiend drielicht daar

 

en laat nu was en wiek tegaar

 

der Paaschkeers lichten, hel en klaar;

 

ontsteek ze ons, o diaken!

 

 

 

Verdwijnt o dood en duistre nacht:

 

Hier gaat de dag aan 't pralen,

 

en schittrend zal in gulden pracht

 

u 't eeuwig Licht doorstralen!

 

Verdwijnt van hier, gij zonde en kwaad

 

die 't blinkend lichte leven haat:

 

Hier is des Levens dageraad

 

dien zingend wij onthalen!

 

 

 

Nu met den blijden Englenstoet

 

in zangen losgebroken!

 

Herleve ons hert, in liefde zoet

 

van Jezus' licht ontloken!

 

O kristen volk van nu voortaan,

 

blijf helder in de klaarheid staan

 

die van Ons Heere is uitgegaan:

 

de Paaschkeerse is ontstoken!

 

 

 

Hoogstraeten, 1904.

 

Al. Walgrave.