Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1903

[p. 373]

Pomp

Kil-eenig staat op 't smalle voetpad, plomp
bemanteld met een dikke bruine laag
vuns paardenmest, waarop een grauwe kraag
verweekte sneeuw, de kleine ijzren pomp.

't Doorvochte strooi omhult het op en rond.
Alleen, in 't midden, grijnslacht door het vuil
de dikgelipte, ronde leeuwenmuil,
die altijd gapend, hollig openmondt.

Zacht zijpelt dof de waterlek, en rolt
traag bibbrend langs den ijzen bobbelbaard,
die 't muilgelip met kegelen behaart
in guur gevries van scherpe kou gestold.

Rondomme hobbel-knobbelt zwart en grijs
de gladdig glimmend glibberige grond,
en waterlekjes, droppend uit den mond,
verdikken tot een grillig bergje ijs.

Traag klauwt een span. Een muschken koppeduikt
in grauw geveerte van den korte nek.
't Wipt tjilpend op, en snavelt in den drek
die op de ijsbaan smijig rookend smuikt.

C. Eeckels