Dietsche Warande. Nieuwe reeks 2. Jaargang 10

[p. 511]

Avond.

De moede landman spoedt zich naar zijn kluis,
De moede pelgrim slaapt bij 't houten kruis
En elk geniet de welverdiende rust
Mijn ziel: gij wordt ‘door 't Elders Rust’ gesust.

Hetzij uw geest zich laaft aan d'eedle Kunst
Een bron van heil'ge vreugd - en Godes gunst -
Hetzij uw ziel den levenstrijd aanvaart
Tegen de zond' en al wat trekt aan d' aard!

Voor al wie strijdt daagt eens de dag der kroning,
De Herder wil 't vermoeide lam zelf dragen;
In 't Vaderhuis is ook voor mij een woning!

Al ben ik moe, 'k wil mij toch niet beklagen
Zij wenken mij - de wachters van mijn Koning -
En éénmaal zal de rust voor mij ook dagen.