Dietsche Warande. Nieuwe reeks 2. Jaargang 8
(1895)– [tijdschrift] Dietsche Warande–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 311]
| |
[pagina 312]
| |
 | |
[pagina 313]
| |
Omtrent den Ryn,
Omtrent den Ryn,
Waren der drie dochterkens fyn.
De eerste sey: ‘Moeder, ik gaen naer de kerck.’
De tweede sey: ‘Moeder, ik gaen naer 't sermoen.’
De derde sey: ‘Moeder, 'k en wilder niet gaen.’
- ‘En wilder niet gaen,
Ge kunt blyven staen.’
En naer heur kamerken is sy ghegaen.
Haer apeel verset,
De kaeckskens gheblancket,
Is sy gegangen naer het danssalet.
De eerste kwam t'huys met pyn in haer sy',
De tweede kwam t'huys met pyn in haer lijf,
De derde kwam t' huys met de boosheid en pracht.
Ze stierven onverwacht
Op denzelven nacht.
Naer 't kerckhof sijn se alle drie gebracht.
De eerste gingh saen
Uyt wandelen gaen,
Soo ver en soo ver, tot sy tegenkwam
Onsen Heere: ‘Wel, waer gade dan?’
- ‘Ick gaen, ick gaen naer de bedroefde wereld,
Waer in ick nog nooit geweest en ben.’
- ‘Ga dan met my,
Ga dan met my,
En springht al op myne vleughelen bly.’
En een klopken hij gaf
Al met synen staf
Op 't hemelsch poortje: de grendel sprongh af.
Sint Pieter die seyde: ‘Wie is er daer?’
- ‘'t Is onsen Heer met een onnoosel sieltje.’
- ‘Is 't onsen Heer met een onnoosel sieltje?
Weest wellekom,
Weest wellekom,
Dat het onnoosel sieltje maer binnen kom.’
| |
[pagina 314]
| |
De tweede ging saen
Uyt wandelen gaen,
Soo ver en soo ver tot sy tegenkwam
Onse Vrouwe: ‘Wel, waer gade dan?’
- ‘Ick gaen, ick gaen naar de bedroefde wereld,
Waer in ick nog nooit geweest en ben.’
- ‘Ga dan met my,
Ga dan met my,
En springht al op myne vleughelen bly.’
En een klopken sy gaf
Al met haren staf,
Op 't hemelsch poortje: de grendel sprongh af.
Sint Pieter die seyde: ‘Wie is er daer?’
- ‘'t Is onse Vrouw met een onnoosel sieltje.’
- ‘Is 't onse Vrouw met een onnoosel sieltje?
Weest wellekom,
Weest wellekom,
Dat het onnoosel sieltje maer binnen kom.’
De derde ging saen
Uyt wandelen gaen,
Soo ver en soo ver tot sy tegenkwam
Haren enghel: ‘Wel, waer gade dan?’
- ‘Ick gaen, ick gaen naer de bedroefde wereld,
Waer in ick nog nooit geweest en ben.’
- ‘Ga dan met my,
Ga dan met my,
En springht al op myne vleughelen bly.’
En een klopken hy gaf
Al met synen staf
Op 't hemelsch poortje: de grendel sprongh af.
Sint Pieter die seide: ‘Wie is er daer?’
- ‘'t Is eenen enghel met een verloren sieltje.’
- ‘Is 't eenen enghel met een verloren sieltje?
Dat de enghel dan
Maer binnen gaet,
En 't verloren sieltje sijn wegen gaet.’
| |
[pagina 315]
| |
- ‘Wat heb ick gedaen?
Naer de kerck niet willen gaen.’
En sy gingh soo ver tot sy tegenkwam
Den Satan: ‘Wel, waer gade dan?’
- ‘Ick gaen, ick gaen naer de bedroefde wereld,
Waer in ick nog nooit geweest en ben.’
- ‘Ga dan met my,
Ga dan met my,
En springht al op myne vleughelen bly.’
En een klopken hy gaf
Al met synen staf
Op 't helsche poortje: de grendel sprongh af.
De helsche poortier sey: ‘Wie klopt er daer?’
- ‘'t Is Satan met een verloren sieltje.’
- ‘En is 't Satan met een verloren sieltje?
Weest wellekom,
Weest wellekom,
Dat het verloren sieltje maer binnen kom.’
En 't eerste wege[...]e
Daer sy aen kwam,
Sagh sy haer vader al in den brandt:
‘En brandt gy maer op, myn vader, brandt,
Hadde my geslaên met stokken en bandt,
'k En moest in den helschen viere niet branden.’
En hoe meer sy sonck
En hoe meer sy klonck,
Hoe dieper in den helschen viere sy sonck.
 |
|
