Dietsche Warande. Nieuwe reeks 2. Jaargang 7

Omroeper.

De Bernulphusgilde, opgericht in de stad Utrecht ter bevordering der kerkelijke kunst, vierde onlangs het 25^e jaar van haar bestaan. D^r Schaepman sprak bij die gelegenheid eene schitterende redevoering uit, beginnende met de beschouwing der mystieke beteekenis van het getal 25 en verder over de waarde van het symbolisme in 't algemeen, waartoe hij de geschiedenis der oude volken, zoowel als die der christelijke eeuwen aan de opmerkzaamheid zijner hoorders liet voorbijtrekken.

[p. 565]

Ten slotte herdacht hij vervolgens eenige bijzondere mannen, welke hun leven lang het oog op de ontwikkeling der kerkelijke kunst gericht hadden.

De redevoering vindt men in zijn geheel afgedrukt in het dagblad Het Centrum, van den 17ⁿ Juli, n^o 3082.

De jury der tentoonstelling van Schoone Kunsten te Antwerpen heeft de volgende belooningen uitgereikt.

De groote gouden medalie of eere-medalie aan den heer Juliaan De Vriendt (medebestuurder der Dietsche Warande). Dezelfde groote medalie is toegekend aan den hollandschen Blommers en Alma Tadema, aan Ouless en Millais (Engeland); Brozik (Oostenrijk); Gérome, Dubois en mevr. de Mont-Breton (Frankrijk), Verheyden, A. Struys, Paul De Vigne en graaf de Lalaing.

De volgende Beigische kunstenaars hebben de medalie van 1^e klas bekomen: de heeren Vanaise, Frans van Leemputten, Den Duyts, Rosier en Rosseels.

R. Wagner. Men schrijft uit Bayreuth, dat het publiek wat de Wagner-voorstellingen bezoekt elk jaar meer uitziet als eene groote menigte nieuwsgierigen dan als wezenlijke nastrevers van het volkomenste wat de dramatisch-lyrische kunst in onzen tijd kan toonen. De Amerikanen bij voorbeeld vloeien dit jaar over. De Duitschers verdwijnen meer dan ooit in de menigte. Mevrouw Cosima had dan ook meer slim dan vaderlandslievend de rol van Elsa in Lohengrin aan de Amerikaansche zangeres Nordica en die van Ortrud aan de engelsche Brehma opgedragen.

't Is toch bekend dat men voor den geheel gemeenzaam geworden Lohengrin allerminst buitealandsche krachten noodig heeft.

Maar; wat wilt ge? De speculatiegeest is aan de orde van den dag.

De Duitschers worden hier zoozeer door de vreemdelingen verdrongen, dat sommige herbergiers noodig achten, aan hunne deuren bekend te maken: ‘Hier wird Deutsch gesprochen’.

Mr. H. Viotta ziet echter (Gids van Aug. 1894, bl 344) in dien menschenvloed niet anders dan het bewijs: ‘dat de macht der kunst nog groot is, zoo zij zich slechts in hare ware gedaante, in haar volle schoonheid vertoont; dat zij geheel op eigen kracht vertrouwend en zich niet tot industriëele onderneming verlagend nog het vermogen bezit.... den mensch met een door niets geëvenaarde zaligheid (!) te vervullen.’

Die ‘zaligheid’ is ondertusschen individueel. Daar zijn stervelingen die beweren, dat de ‘zaligheid’ zelfs, door de hoogste schoonheid der kunst verkregen achter staat bij het onmiddellijk verkeer met God, uitgedrukt in de woorden: ‘Zoo gij mij van ganscher harte zoekt, zal ik mij ook laten vinden.’

[p. 566]

Of de Wagner'sche schoonheden den zoeker den allerkortsten weg tot die ‘ongeëvenaarde zaligheid’ wijzen, blijft voor velen eene vraag...

Antwerpen. Men kondigt een Groot Vlaamsch Festival aan, hetwelk uit drieërlei groote muziekuitvoeringen zal bestaan.

Ter gelegenheid eener feestviering voor het 75jarig bestaan de openbare lagere scholen zijn door 12 à 1300 stemmen uitgevoerd: De volksliederen van Duitschland, Nederland, Engeland, Frankrijk en België zelve, deels unisono deels polyphonisch voorgedragen en met orkestbegeleiding.

Bij dezelfde gelegenheid hoorde men eenen Marsch van Lassen, de van Ryswycks-cantate van Benoit en een koor met solo's afgewisseld getiteld: De Triomf van het Licht, muziek van Lenaerts.

Welk licht hier wordt bedoeld, blijkt niet uit het gedicht. Er heerscht eene groote kracht van.... declamatie in de verzen. ‘De Beschavers’ roepen uit: ‘Het wordt Licht’; De ‘arme moeder, de weezen, mannen en vrouwen’ roepen ‘Dank, Dankl’ En ‘De Menschheid’ juicht toe: ‘Gegroet, o Licht! Gegroet!’

Doch bij den lezer blijft eene zekere duisternis over.

Koninklijke Vlaamsche Academie. De Heeren Vander Haeghen en Arnold, boekbewaarders der bibliotheek van Gent, leggen aan de academie een hs. voor getiteld Cronicke van Brabant, uit de eerste jaren der 15^e eeuw. De schrijver noemt zich Hendrik van Merchtem. Dr. A. De Vos draagt een gedicht voor getiteld De Moeder.

De heer F. Vander Haeghen deelt verder aan de academie een ontwerp mede ter schepping van eenen wereldcatalogus aller ooit verschenen boeken, voor zoover zij in openbare boekerijen voorhanden zijn.

Nieuw dagblad. Wij ontvingen den zevenden Augustus het volgend bericht.

Brussel, 18 Juli 1894.

Geachte Heer,

Den 1 Oogst a.s. zal het nieuw dagblad, Het Vlaamsche Volk, verschijnen. Wij beoogen door dit blad de heropbeuring van onzen stam onder verstandelijk, zedelijk en stoffelijk oogpunt... Alle voorzorgen zijn genomen om het blad volkomen en spoedig op de hoogte te houden van alle nieuwstijdingen, markten, handels- en beursberichten, zoodanig dat Het Vlaamsche Volk niets te wenschen zal laten en onder alle opzichten de beste fransche bladen zal evenaren...

Wij verstouten ons eenen oproep aan uwe welwillendheid en hulpvaardigheid te doen, om mee te werken tot het welslagen der vaderlandsche onderneming. Enz.

(Onderteekend):

De Beheerder-afgeveerdigde

C. Meyfroidt.

Wij hebben tot heden 8 Oogst geene proeve van het blad ontvangen.

Red.

[p. 567]

Gedachtenis.

† L.H. Van Ryswyck's dood heeft allen smartelijk getroffen, die, met den overledene, ‘van goeden wil’, van opstrevenden zin, van oprechte trouw zijn, en daarbij het kunstenaars talent der rede lief hebben.

De broeder van Door en Jan, de oom van den tegenwoordigen burgemeester van Antwerpen, laat eene merkwaardige plaats onvervuld.

Daar zijn er niet velen die zoo veel deugden in zich vereenigen als hij, zoo onbevangen van oordeel, zoo dichterlijk van aanleg, zoo hartelijk van familiegeest zijn, zoo onpartijdig in openbare vraagstukken, zoo naarstig voor de grondlegging of ondersteuning van gezelschappen die zijne gedachten vertegenwoordigende, hem mochten overleven (Meeting, Davidsfonds, Nederduitsche Bond, Voor taal en kunst).

Alle partijen verzamelden zich dan den 27ⁿ Juli l.l. bij zijn graf, alwaar door Dr. H. Claeys, Coremans, Heuvelmans, Meeus, Venesoen, Kennis, Jos. Janssens, Eerw. Stoops, welsprekende redevoeringen werden gehouden. De overledene was 72 jaar oud. Dat hij ruste in vrede!