Dietsche Warande. Jaargang 4
(1858)– [tijdschrift] Dietsche Warande–
Auteursrechtvrij
[pagina 45]
| |
[Hoverde ende Ommate.]
| |
[pagina 46]
| |
En̄ thoenē hem wat es h'te sine
Die op die worde wille cleven
En̄ sugē datt' in es blevē
Hets d'fielē medicine
M' diē die scalcheit heeft bewevē
D'en w't nie doget in besevē
Tcastien es v'loren pine
Scalc die blijft van fellen grine.
III.
Gods gebod en̄ sine leeren
Eeft dat wine mīnen en̄ begerē
Mz h'ten mz fiele en̄ niet d' boven
Wel mogen die duvelē houdē h' scerē
Alsi ons den rugge sien keerē
Gode en̄ aen die w'elt gelooven
Die ons den penninc doet ee'n
En̄ onsen prijs d' mede meere
Doet ons onse herte cloven
Dz wine mīnen en̄ eeren
Warē wi vroet wi soudens ōtberē
Want wi tkeest uut onsen scoevē
Gode met die gedachte roeven
IV.
Di doot d' wi toe behoren
Dats die oechst die mayet core
Dz God werpt op die erde
Om tsinen dienste sijn geboren
M' dien die duvel giet in doren
Nijt scalcheit en̄ hoverde
Die alle doget in hem te storē
Hi hilde dat hi vonde bescorē
Liev' dan hijt vor gode sperde
Hine mach niet .... er gods w'de
Die duvelē dragent h'e verde
V.
K .. nt den hemelschē drochtine
Dats der sielen medicine
| |
[pagina 47]
| |
Ten ioncste dage als die h... mae .. sceedē
Eene fonteine eeft h'te sine
Die ons ontmīd't en̄ ontdwine
Scoenheit weelde van dien cleede
Ghelijc den drome eest anscine
Heeftu in dome weelde of pine
Alstu ontwaecs w' machstu....leedē
Ghef mildelike dor gode dat dine
Du heves merke vor poyterin
Siet w'stu toe di reden
Dune machftu voegen nz te beden
VI.
Siet w' du di voeges heden
Mz enē winckene eest h' leden
Minftu die w'elt du best ontweecht
Siet wat die falege hebbē ontbedē
Die hem d' hov'den miedē
Die men in dese w'elt plecht
Si fijn gravē en̄ graefnedē
Gecroent in groter werdechedē
D' geen gelijc iegen en drecht
H' af es lucifer geleedē
Ned' ter langher sericheden
V' staet wat die scrifture seecht
So mogeftu wetē w' hi leecht
VII.
Wat v'hefftu di onwerde
Men moet di gravē ind' erdē
Dinē stāc en mach niemā gedogē
Hier so ent dij hov'de
Diemē hier so se'e begerde
D' weet of es beGa naar voetnoot(1)drogē
Die lierē d'mē blāGa naar voetnoot(1)ket opsm'de
Smeltē en̄ gaē h'e verde
Wat peistu w'toe wiltu poegē
Tgoet dat mē bovē matē terdē
En̄ altoes iegē darmē sparde
| |
[pagina 48]
| |
En̄ sal di quekē no sogen
Hets al teend' hant gevlogē
VIII.
EeestGa naar voetnoot1 so datti god heeft waert
Dune derf d' iegē nz sijn v'vaert
Hoe du starf of in wat stedē
Dine nature.. di... vaert
En mach.. ege .... sijn so bewaert
Die....... ter sterflicheden
Dits d.....dages geoppenbaert
W' wiltu..... warwaert
Tierft.... rt in die hovaert
.......... volges d'mē mesb't
In die pine die god d'hoverdichedē
Wilē gaf en̄ geeft nocheden
IX.
Nu laet u dese worde nipē
Ghi vrouwen die indē spiegel gipē
Om die iogedelike liere
Die thaer planerē en̄ wipē
Wat wildi d'inne begripen
Hets eene dinc die te gaet scie
Alse die tijt begint te sliten
En̄ men aensïet die oudde ripē
Slacht den drogen elentiere
Dīj sanc es stenen en̄ pipen
Die ioecht ontfaet alsulkē stripē
Min no meer al sulken maniere
Alse die brant doet inden viere
X.
Ommate es indie w'elt mīne
D' hov'de en̄ nijt woent inne
Die god vanden hemele bien
Dits ene boese vriendinne
Die ons mz h'ten en̄ mz sinne
| |
[pagina 49]
| |
Altoes van gode wille tien
Si toent van goude ten beginne
Dzmen ten lesten vint van tinne
Si sijn bedrogen die h's plien
Vint d' trouwe in die es dinne
Si doet ons deruen vandē gewīne
D' god den saGa naar voetnoot(1)legen crone spien
Om dz wi h' niet en [wildēGa naar voetnoot2] vlien
XI.
Maer in oetmoede en̄ in mate
Woent peis en̄ karitate
Die vloyen uter hoger stede
Wiltu peis so ganc die strate
Dinē ov'moet vallē late
Du leits den sin der weeldichedē
Wiltu weldoen dine bate
Sijt sempel en̄ van goeden sedē
Die hē hout dz mēne hate
Hem nauwe die w ... en̄ die gate
Die ghene die bovē mate dede
Hi ginge bat indie .erdde.hede
XII.
Met ōmate ōme gaen
En̄ machmē vor gode nz volstaen
Noch vor genē goeden man
Alse redene in ōmatē wil slaen
So gaet fi rechtecheden v'laen
En̄ si en laet vel no vleesch d'an
Hi es in enen dōmē waen
Die boven mate heeft gedaen
En̄ hem dies niet gedinckē can
Wi moetē ons van ōmatē dwaē
Selen wi trike leen ontfaen
Dz ons ih's xp̄s wan
Doen hi anden cruce stan
| |
[pagina 50]
| |
XIII.
Daer was ōmate op mate gram
Die utē hemele gevloyt quam
Hier ned' tot andes crucen stake
D' maecte dat hemelsche lam
Den rechtē wech en̄ den dam
Ons ov' te gane te langen gemake
D' hov'de lucifere af nam
Doen fi in finē moede swam
W't hi gefent ter helsch wrake
En̄ d'na so becocht adam
Dz hi boven mate clam
Doene tserpent om defe fake
V'dulde met des appels smake
XIV.
Fondemēt en̄ wortele mede
So bleef die hoverdichede
Van ōmate ēn vā alle quade
D' groyt uut nijt en gerichede
En̄ mene anderē quaet en̄ sede
Die d' sielen se' scaden
Eerst woudsi te hare onfalechede
Ontsettē en̄ roevē die godlijchede
D' peys uut vloyt en̄ genade
Die ov'daet die si daer dede
Planttese indie serechede
D' groyt si en̄ heeft fruut geladē
D' ons die duvele mede v'vadē
|
|