Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ Op die selue wise/ oft op Het quam een ruterken wt bosscayen.1.
O Maria schoon roose root
Ghi hebt onse eerste vaders verblijt
Ghi hebt ghebaret naect en bloot
Der hellen vreese/ en des hemels iolijt.
Noyt en brocht ons kindeken alsulc profijt
Want des vyants cracht heeft hi vercleent
Dus al die goede kerstenen sijt
Latet kindeken wiegen eer dat weent.
2.
Al naect lach hi sijnder moeder voren
Al in een cribbe opt hoye daer ||
Noyt kindeken en was so arm gheboren
Nochtans is hi een coninc eerbaer
Spreect die heylighe scriftuere claer
De helle was van sijn voys vereent
Om dat hi is des kersten gheloofs pilaer
Latet kindeken wieghen eer dat weent
3.
De herderkens die opten velde laghen
Sij hoorden wonder int shemels foreest
Ende vander claerheyt die si daer sagen
Werden sij also seer bevreest
Als sij verstonden den rechten keest
Dat aertrike was pays verleent
Elck was doen daer in vruechden meest
Latet kindeken wieghen eer dat weent.
4.
Dry coningen machtich die dat vernamen
Bi eender sterre aent circkels throon
Te Bethleem dat si doen quamen
Besoecken den coninc der glorien schoon
| |
[pagina 146]
| |
Sij beghisten daer God in persoon
Dyes was Herodes herte versteent
Myrrhe/ wieroock/ gout tot sinen loon
Latet kindeken wieghen eer dat weent.
5.
Herodes beual den coningen snel
Als ghi hebt vonden den heere sijn
Keeret hier weder/ doet mijn beuel
Ick sal v oock beghiftende sijn.
Keert eenen anderen wech nade landen dijn
Sprac die enghel/ oft ghi wort vercleent
Ende scout Herodes valsch fenijn
Latet kindeken wieghen eer dat weent.
6.
Herodes wilde van quaetheyt bederuen
Doen hem die coninghen waren ontvaren
Dus swoer hi/ hy soudese alle doen steruen
Die kinderkens beneden den twee iaren
Maria en Ioseph hoordent verclaren
Dat hi die kinderkens te doden meent
Sij vloden in Egipten sonder sparen
Latet kindeken wieghen eer dat weent.
7.
Hier nae so heeft dat kindeken puere
Adams gbewrochte schult betaelt
Ende ons ontdaen des hemels duere
Onse voerouders alle daer in ghehaelt.
Met sinen bloede heeft hy die aerde bestraelt
Om dat wij alle souden sijn ghereent ||
Van sonden/ dus dan eer ghi faelt
Laet dat kindeken wieghen eert weent.
8.
Nu bidden wij alle den kindeken cleene
Gonstich voer die dit heeft ghemaect
Int eynde so dat hem God verleene
Gracie/ dat hi in sijn rijc geraect
Hy sal doch sijn van duechden naect.
Ende oft hem dan die viant teent
Neemt sijns in hoeden daert al na haect
Eer hi van groten drucke weent.
|
|