Plastisch
Fragment uit een brief van lezer G.L. uit Brugge dd. 20.4.80:
Zo kwam ik weer in kontakt met de werken van enkele vertegenwoordigers van onze hedendaagse kunst. Het is allesbehalve aanmoedigend. Men komt als 't ware in een grote leegte. Toevallig las ik enkele weken geleden een artikel in de Standaard n.a.v. een tentoonstelling te Gent met ‘werk’ van Dan Van Severen. De auteur tekent met Florent Minne (...) Eet naast het artikel gereproduceerde werk is een rechthoek met kruis (...) Enkele zinnen uit de recensie; ‘ascetisch oeuvre ... met de zuiverste en krachtigste vormen ... waar geest en materie volledig in elkaar overvloeien ... De tekeningen en etsen zijn van een ontzettende eenvoud. De weelderige textuur van het Indische papier en het natrillen van de hand in de lijnvoering ... zijn de enige fysische middelen. Ze scheppen een sfeer van totale onthechting en vergeestelijking.’ En het slot van het artikel: ‘Met deze universele motieven bouwt hij vervolgens werken op die ontsnappen aan de tijd en in hun verbijsterende eenvoud slechts het resultaat kunnen zijn van een intense koncentratie.’
Waarom hebben al die vorige schilders en tekenaars zoveel moeite gedaan? Als onze nihilisten gelijk hebben dan verzinkt heel de kunstgeschiedenis in het niet en is ze belachelijk. Voor mijn part is dergelijk vertoon een uiting van levensmoeheid van onze westerse beschaving.
Zonder kommentaar.
Auteursrechtelijk beschermd