Deus Ex Machina. Jaargang 4

‘Jarretelles des arts’

Jarretelles des Arts, ook wel eens Jalons des Arts genoemd, is een Brussels frankofoon ‘kunsttijdschrift’ dat geschraagd wordt door het kapitaal van de listige encadreursfamilie Schleiper et fils.

Van inlijstingen van schilderijen tot kunst en kunstenaars is maar één stap. En als men dan met kunstenaars te maken heeft, dan moet men ook een BLAD uitgeven (dat ziet men wel aan D.E.M.) en dan moeten er EXPOSI-

[p. LI 50/82]

TIES komen.

Dat alles doen Schleiper et fils en het blijkt hen geen windeieren te leggen. Onder de grond wordt er handel gedreven (Au sous-sol notre comptoir pour artistes) en boven de grond wordt er aan trendsetterij gedaan. Daar vindt men geen lij stenzaak maar een heuse galerij: de Galerie Claude Jongen. Of: hoe de Middenstandskunst floreert in dit land. Maar kom, we dwalen af. Achtergrondartikels en beduidende verhandelingen moet men in Jarretelles des Arts niet zoeken: dat brengt niets op. Om die reden wordt ook met geen woord gerept in dit ‘mensuel d'actualité artistique’ over de (interessantste) tentoonstellingen in de officiële musea. Nogmaals: daar is niets aan verdiend. Informatie, inlijstingen, chichi: dàt wel. Voor de rest: ‘Chez Schleiper’ zegt de publiciteit ‘vous payez la qualité moins cher.’ Moins cher dan wie of wat wordt niet gezegd. Maar PAYER doet u de toute façon.

Michel Thienpondt

Nota van de redaktie:

Gehoorzamend aan de wet van de kommerce, moet de galerijhouder nu eens wit, en dan weer zwart verkopen. Het gaat hem daarbij niet om wat de BOODSCHAP of de INHOUD is van kunst (en dit wel degelijk in tegenstelling tot Deus Ex Machina) als wel om de ILLUSIONAIRE WAARDE die de koper aan een lijst met doek hecht. De galerijhouder moet dus per definitie dansen naar de pijpen van de mode en de artistieke onwetendheid van het (kapitaalkrachtige) publiek. Besluit: geld is ook niet alles in het leven.

En postscriptum: Schleiper heeft wel degelijk mooie lijsten. Hij is één van de besten in zijn INLIJSTERSvak. En niet te vergeten: Remi De Cnodder schrijft regelmatig Vlaamse kritieken in J.d.A. Want Vlaams geld is ook niet te versmaden.

§ § §