Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vi. Capittel.

Uan rechte ende valsche vriendtschap: een vermaninghe datmen de wijsheyt hooren sal.

A.1

LAet dy niet bewegen, ⁺ dat du dynen vriende ^a gram wordest: want sodanich achterklapper, wort eyntlicken tot schanden.

+ Van rechte ende valsche vrientschap.

a Of, hatich, vyandich.

2

^{* b} Laet dy niet te kloeck duncken, alleman te straffen:

* Cap. vi. Luth.

b Dat zijn de splinter Richters, die in eens anderen ooge een splinter sien, ende haren balck vergheten.

3

Dat dyne bladeren niet en verwelcken, ende dyne vruchten niet en verderuen, ende oock eenmael wordest, als eenen dorren boom.

4

Want sulck een verghiftich mensche, schadet hem selues, ende wordt synen vyanden eenen spott.

5

^c Wederom, wie alle dinck ten besten wtleyt, die maeckt hem veel vrienden, ende wie het beste tot der sake spreeckt, van dien spreecktmen wederom het beste.

c Die is wijs ende wel gheleert, die alle dinck ten besten keert. Syrac. 26.b.13.

6

^d Houdt dy vriendelic met alleman, doch vertrouwdt onder duysenden kuym eenen.

d Ghelooft niet lichtelick.

7

^e Vertrouwet gheenen vriendt, du hebst hem dan bekent in der noodt.

e Urienden inder noodt, dier gaen vijf ende twintich op een loot. Salt nu een hart stant zijn, so gaet harer vijftich op een Quentijn. Deut. 13.a.6. ende 35.a.9. Mich. 7.a.5. Matth. 10.d.36.

8

Want vele zijn vrienden, dewijle dat sy dies ghenieten konnen, doch in der noodt en blijuen sy niet.

9

Ende daer is menich vriendt, die wordt haestelick vyandt, ende wiste hy een moordt van dy, hy seyde het na.

B.10

^f Daer zijn oock sommighe tafelurienden, ende en blijuen niet in der noodt.

f Syrac. 37.a.1.

11

Dewijle dat het dy wel gaet, so is hy dijn geselle, ⁺ ende leeft in dynen huyse, recht als ware hy oock Huysheere.

+ Een getrouwe vriendt, is een groot schatt.

12

Maer gaet het dy qualick, so staet hy teghen dy, ende en laet hem nerghens vinden.

13

Onthoudet dy dyner vyanden, ende wachtet dy ghelijckewel oock voor dynen vrienden.

14

^g Een getrouwe vriendt, is eene stercke vasticheydt, wie dien heeft, die heeft eenen grooten schatt.

g Prouer. 17.b.10 Syrac. 9.b.12.

15

Een ghetrouwe vriendt, en is met gheenen ghelde noch goede te betalen.

16

Een ghetrouwe vriendt is eenen troost des leuens, ende wie God vreeset, die krijcht sulck eenen vriendt.

17

Want wie God vreeset, dien sal het wel slaen met vrienden, ende ghelijck als hy is, so sal oock zijn vriendt zijn.

18

^h Lieue kindt, ⁺ laet dy de wijsheyt leeren van ieughet op, so wordt van dy een wijs man.

h Tren. 3.c.27. Sapi. 8.a.1.

+ Na der wijsheyt salmen staen.

19

Stellet dy teghen haer, ghelijck als die daer ackert ende saeyet, ende verwachtet hare goede vruchten.

C.20

ⁱ Du moest eenen kleynen tijt om harent wille moeyte ende arbeydt hebben, doch gantsch haestelick salstu harer vruchten ghenieten.

i Syrac. 21.a.2.

21

Bitter is sy den onghebrokenen menschen, ende een roeckeloos mensche en blijft niet by haer.

22

Want sy is hem een hardt proefsteen, ende hy werptse haest van hem. ⁺

+ Een vermaninge de wijsheyt te hooren.

23

Sy roemen wel veel van der wijsheydt, doch sy weten weynich daeruan.

24

^k Lieue kindt, luystert myner leere, ende en verachtet mynen raedt niet.

k Prouer. 1.a.8. ende 2.a.1. ende 3.a.1. ende 4.a.1. ende 5.a.1.

25

Begheeft dyne voeten in hare ^* veteren, ende dynen hals in hare halsijseren.

* Of, boeyen

[fol. 32v]

26

^l Buycht dyne schouderen, ende draechtse, ende en sperret dy niet teghen hare banden.

l Matth. 11.c.29.

27

^m Houdet dy tot haer van gantscher herten, ende blijft met allen krachten op haren weghe.

m Eccle. 2.a.2.

28

Speuret na haer, ende soecktse, so salstuse vinden: ende wanneer duse krijchst, so en laetse niet van dy.

29

Want endtlicken saltu troost aen haer hebben, ende dijn leedt, sal dy in vreuchde verandert worden.

D.30

Ende hare boeyen, sullen dy eene stercke vasticheyt, ende hare halsijseren, een heerlic kleedt worden.

31

Sy heeft een gulden kroone, met eener purpuren huyuen.

32

ⁿ Datselue kleedt salstu aentrecken, ende de schoone kroone salstu opsetten.

n Syrac. 27.b.11.

33

Lieue kint, wiltu volgen, so werstu wijs: ende neemt het ter herten, so werstu kloeck.

34

Salstu gheerne luysteren, so salstuse krijgen: ende salstu dyne ooren toe neyghen, so salstu wijs zijn.

35

^o Weest geerne by den ouden, ende waer een wijs man is, tot dien houdt dy.

o Syr. 8.a.3.

36

^p Hoort gheerne Gods woordt, ⁺ ende mercket goede spreucken der wijsheyt.

p Syrac. 1.a.5.

+ Gods woordt salmen hooren

37

Waer du eenen vernuftighen man siest, tot dien gaet met vlijte, ende gatt ^q doorgaens met hem wt ende in.

q Of, alleweghe

38

^r† Besinnet altoos Gods gebot, ende denckt doorgaens aen zijn woort: die sal dijn herte volkomen maken, ende dy gheuen wijsheyt, als du begheerst.

r† An. betrachtet Psalm. 1.a.2. Iosu. 1.a.8.