Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

[fol. 20v]

Dat xiiij. Capittel.

Tobias nu oudt gheworden zijnde, voorseyt toekomstighe dingen van Niniue, ende van de salicheydt ende weluaerdt Israels, ende sterft.

A.1

NA desen gheschiedenissen, als Tobias was weder siende gheworden, leefde hy noch vier ende veertich Iaer, ^a ende sach zijns soons kinders kinderen.

a Hiob. 42.b.16. Psalm. 128.a.6. Gene. 50.c.22.

2

Ende als hy nu hondert ende twee Iaer oudt was, werdt hy eerlicken te Ninine begrauen.

3

Want doe hy ses ende vijftich Iaer oudt was, werdt hy blindt, ende in den tsestichsten Iare, werdt hy weder siende.

4

Ende heeft den tijt zijns leuens, vrolicken toeghebracht, ende nam toe in der vreese Gods, ende sterf in goeden vrede.

5

Voor synen doodt nu, riep hy synen sone Tobiam voor hem, ende de seuen ionghe ghesellen, zijns soons kinderen, ende sprac tot hen:

6

Niniue sal in korten verstooret worden, ^{+ b} want het woordt des Heeren en sal niet feylen: doch in Meden sal als dan, noch eenen tijtlanck vrede zijn, ende onse broederen, die wt den lande Israels verstroyet zijn, sullen weder int landt komen.

+ Tobias propheteert teghen Niniue.

b Nahu. 1. 2. 3. Zepha. 2.b.13.

7

^c Ende onse landt, dat als nu woest is, sal allenthaluen weder bewoonet worden, ^d ende het huys Gods, ^e dat verbrandt werdt, sal weder ghebouwet worden: ende alle die, die God vreesen, sullen daer weder henen komen.

c Iesa. 1.a.7.

d Esr. 3.a.8. ende 6.b.14.

e 2.Reg. 25.a.9.

8

Ende de Heydenen sullen ooc hare Afgoden verlaten, ende daer woonen.

9

Ende alle Heydenen ende Koninghen, sullen hen in haer verheughen, ende den God Israels aenbidden.

B.10

So hooret nu myne sonen, ⁺ uwen vader: ^f Dienet den Heere in der waerheydt, ende houdet v rechtschapen tot hem, doet wat hy gheboden heeft.

+ Tobias Testament.

f Deut. 6.b.17. 1.Sam. 6.a.3. Iosu. 24.b.14.

11

Ende leeret sulcks uwen kinderen: ^g Dat sy oock aelmissen gheuen, dat sy God alle tijdt vreesen, ende hem van gantscher herten vertrouwen.

g Tobi. 4.a.5.

12

Ende lieue kinderen, hooret my, ende en blijuet hier niet te Niniue: maer wanneer ghy uwe moeder oock begrauen hebbet, by my in een graf, als dan maket v op, dat ghy van hier trecket.

13

Want ick sie, de sonde Niniue, sal dies met haer een eynde maken.

14

Ende also korts na zijns moeders doot, tooch Tobias van Niniue, met synen wijue, kinderen ende kindtskinderen,

15

Ende tooch in Meden, tot zijns wijfs vader, ende tot zijns wijfs vrienden, ende vandtse frisch ende gesont, in eenen goeden rustsamen ouderdom, ^h ende hy plegede harer:

h Syrac. 3.b.13.

16

Ende als sy storuen, druckede hy oock hen hare ooghen toe, ⁱ ende kreech also dat gantsche erue, ende alle goederen Raguelis, ende leefde tot in het vijfste gheslachte, ^k ende sach syne kinderen ende kindtskinderen.

i Tob. 8.c.23.

k Tob. 9.a.6. Hiob. 42.b.16. Gene. 50.c.22. Psalm. 128.a.6.

17

Ende als hy neghen ende tneghentich Iaer oudt was, ⁺ die hy in der vreese Gods vrolicken toeghebracht hadde, begroeuen hem syne vrienden.

+ Tobias 99. Iaer oudt.

18

^l Ende alle zijn gheslachte bleef in eenen heylighen leuen ende wesen, also, dat sy aenghename waren, beyde voor God ende den lieden, ende allen, die in den lande wooneden.

l Prouer. 20.a.7.

Eynde des Boecks Tobie.