Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. Een ghesichte van eenen vlieghenden brieue, 5. Item van eenen Epha, met eenen klompe loodts bouen op synen hole, daer een wijf inne satt, 9. ende van tween wijuen int landt Sinear gheuoeret werdt.

A.1

ENde ick hief myne ooghen weder op, ende sach: ende siet, daer was eenen ^a vliegenden brief.

a Dat zijn de verualschers der Schrift, die de vrome herten bedroeuen, ende de boosen louen ende hen huychelen.

2

Ende hy sprack tot my: Wat sietstu? doch ick sprack: Ick sie eenen vliegenden brief, die is twintich ellen lanck, ende tien ellen breedt.

3

Ende hy sprac tot my: Dat is den vloeck, welcke wtgaet ouer het gantsche lant: want alle dieuen worden na desen brieue ^b† vroom gesproken, ende alle meyneedighe, worden na desen brieue vroom ^c† ghesproken.

b† An. ghestraffet

c† An. ghestraffet

4

Doch ick wil voorts bringen, spreect de Heere Zebaoth, dat het sal komen ouer het huys des dieues, ende ouer het huys der ghenen, ^d die by mynen Name valschelicken sweeren: ende sal in haren huyse blijuen, ende salt verteeren, met tsamen synen houte ende steenen.

d Exod. 20.a.7.

[fol. 80v]

5

Ende de Enghel die met my sprack, ghinck henenwt, ende sprack tot my: Heft dyne ooghen op, ende siet, wat gaet daer wt?

6

Ende ick sprack: Wat is het? ende hy sprack: Een ^e Epha gaet daer wt: ende sprack: Dat is de ghestalt in den gantschen lande.

e Epha. Dat is euen ghelijck als te voren de brief beduydet, ooc van den valschen Leeraers gheseyt, die de consciencien met wetten ende rechten meten ende scepelen, maer ten laetsten na Sinear komen moeten etc.

7

Ende siet, daer sweeuede een Centener loots, ende daer was een wijf, die satt in den Epha.

8

Hy sprack nu: Dat is de ^f† Godloose leere: ende hy wierpse in den Epha, ende wierp den klompe loodts bouen op het holl.

f† And. Godloosheydt:

8[9]

Ende ick hief myne ooghen op, ende sach: ende siet, twee wijuen ghinghen henenwt, ende hadden vleughelen die de windt dreef: het waren Ia vleughelen, ghelijck als Oyuaers vleughelen: ende sy voerden den Epha tusschen Hemel ende Aerde.

B.10

Ende ick seyde tot den Enghel die met my sprack: Waer voeren die den Epha henen?

11

Hy sprack dan: Dat hem een huys ghebouwet worde, ^g in den lande Sinear, ende bereydet, ende aldaer gesettet worde op synen bodem.

g Gene. 10.b.10.