Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iiij. Capittel.

1. Iona wort toornich, ende beklaecht hem syner leughenpredickinghe, als hy meynet, voor den Heere, 6. die wijset hem de onbillicheyt zijns toorns aen, aen eener kowoorde, 10. ende straffet hem.

A.1

DAt verdroot Iona gantsch seer, ende wert toornich.

2

Ende badt tot den Heere, ende sprack: Och Heere, dat isset, dat ick seyde, doe ick noch in mynen lande was: ^a daeromme ick oock dien woude voorkomen, te vlieden op ^b† de Zee: ^c want ick weet het, dat du genadich, barmhertich, lancmoedich ende van grooter goedicheyt bist, ende laetst dy het quaet rouwen.

a Ion. 1.a.3.

b† An. na Tharses:

c Psalm. 86.a.5. ende 145.a.8. Ioel. 2.b.13. Exod. 34.a.6.

3

^d So neemt doch nu Heere, mijn ziele van my, want ick woude lieuer doot zijn, dan leuen.

d 1.Reg. 19.a.4. Tob. 3.a.6.

4

Doch de Heere sprack: Meynstu, dat du billicken toornest?

5

Ende Iona ghinck ter stadt henen wt, ende settede hem tegent Oostenwaert der stadt, ende maeckte hem aldaer een hutte, daer settede hy hem onder in de schaduwe, tot dat hy sage, wat der stadt ^e† gheschieden soude.

e† And. wederuaren, dat is, teghenvaren, beiegenen, ontmoeten,

6

God de Heere dan beschickte een ^f† kowoorde, die wies ouer Iona, dat sy schaduwe gaue ouer zijn hooft, ende verquickede hem in synen quade: ende Iona verheuchde hem seer ouer der kowoorde.

f† And korwitze, vale,

7

Doch de Heere ^g† beschickede eenen worm des morghens, doe de ^h morghenroode aenbrack, die stack de kowoorde, dat sy verdorrede.

g† An. verordende

h Of, morghenstonde, dagheraet

8

Als nu de Sonne opghegaen was, ^i† beschickede God eenen dorren Oostenwindt, ende de Sonne stack Iona op den kop, dat hy amechtich werdt: doe wenschede hy syner ziele den doodt, ende sprack: Ick woude lieuer doodt zijn dan leuen.

i† And. bereydde etc.

9

Doe sprack God tot Iona: Meynstu, dat du ^k billicken toornest om der kowoorde: ende hy sprack: Te rechte toorne ick tot aen den doodt.

k Of, toornich zijst

B.10

Ende de Heere sprack: Dy iammert der kowoorden, daer du niet aen ghearbeydet hebst, hebstse oock niet opghebracht, welcke in eener nacht wert, ende in eener nacht verderf.

11

Ende soude my niet iammeren Niniue, sulcker grooter stadt? ^l in welcker zijn meer, dan hondert ende twintich duysendt menschen, die gheen onderscheydt en weten, wat rechts ofte slincks is: daertoe oock vele dieren.

l Gene. 10.b.11.

Eynde des Propheets Iona.