Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. In den gantschen Psalm biddet de Prophete, dat hy by den woorde Gods behouden worde, Ende gheeft den woorde eenen heerlicken prijs, Dat het leert, beweecht, regeert, troost, behoudt, voor sonden bewaert, ende niet en bedriecht. Dat salmen dannoch altemael so verstaen, dat wy deser gheene buyten den woorde verkrijgen konnen: derhaluen hier oock ouer al schoone teghensetten in gemengt zijn, vanden Godloosen leeraers, ende haer leere. | |
A.1Aleph. Ga naar margenoot+ VVel Ga naar margenoota dien, die sonder vlecke Ga naar margenootb leuen, die in de Wet des Heeren wandelen. | |
2Ga naar margenootc Wel dien, die zijn ghetuyghenisse houden, die hem van gantscher herten soecken. | |
3Want die op syne weghen wandelen, die en doen gheen quaet. | |
5O dat mijn leuen dyne rechten, met gantschen ernste hielde. | |
6Wanneer ick mecke alleen op dyne gheboden, so en worde ick niet te schanden. | |
7Ick dancke dy van rechten herten, dat du my leerest de rechten dyner gherechticheyt. | |
8Dyne rechten wil ick houden: verlaet my nemmermeer. | |
9B. Beth. Ga naar margenoot+ HOe sal een ionghelinck synen wech onstraffelick gaen? Wanneer hy hem houdt na dynen woorden. | |
12Gheloeft zijstu Heere: leert my dyne rechten. | |
13Ick wil met mijnen lippen vertellen, alle rechten dijns monts. | |
14Ick verheughe my des weechs dyner ghetuyghenisse, als ouer allerley rijckdom. | |
15Ick spreke wat du beuolen hebst, ende sie op dyne weghen. | |
16Ick hebbe lust tot dynen rechten, ende en verghete dyner woorden niet. | |
18Opent my de oogen, dat ick sie de wonderen aen dyner Wet. | |
C.20Mijn ziele is verslaghen van verlanghen, na dynen rechten alle tijt. | |
22Wendet van my smaedtheyt ende verachtinghe: want ick houde dijn ghetuyghenisse. | |
23De Vorsten sitten oock, ende spreken teghen my, doch dijn knecht spreect van dynen rechten. | |
24Ick hebbe lust tot dyne ghetuyghenissen, die zijn myne raedtslieden. | |
25D. Daleth. Ga naar margenoot+ MIin Ga naar margenooti ziele leyt in het stof: verquickt my na dynen woorde. | |
26Ick vertelle myne weghen, ende du verhoorest my: leert my dyne rechten. | |
27Onderwijst my den wech dyner beuelen, so wil ick spreken van dyne wonderen. | |
28Ick ben bedruckt, dat my het herte vers machtet: sterckt my na dynen woorde. | |
29Wendt van my den valschen wech, ende gont my dyne Wet. | |
D.30Ick hebbe den wech der waerheyt verkoren: dyne rechten hebbe ick voor my ghesettet. | |
32Wanneer du mijn herte troostest, so loope ick den wech dyner gheboden. | |
33E. He. Ga naar margenoot+ LEert my Heere den wech dyner rechten, Ga naar margenootl dat ickse beware tot aen het eynde. | |
34Onderwijst my, dat ick beware dyne Wet, ende houde haer van gantscher herten. | |
35Voert my op den padt dyner geboden, want ick hebbe lust daer toe. | |
36Neycht mijn herte tot dyne ghetuygenissen, ende niet ter ghiericheyt. | |
37Wendet myne ooghen af, dat sy niet en sien na Ga naar margenootm† onnutter leere, maer verquickt my op dynen weghe. | |
38Laet dynen Knecht dijn ghebot vast voor dijn woort houden, dat ick dy vreese. | |
39Wendet van my de smaedtheyt die ick vreese: want dyne rechten zijn lieffelick. | |
E.40Siet, ick begheere dyne beuelen: verquict my met dyner gherechticheyt. | |
43Ende neemt doch niet van mynen monde het woort der waerheyt: want ick hope op dyne rechten. | |
44Ick wil dyne Wet houden alletijt, altoos ende eewichlick. | |
45Ende ick wandele vrolick, want ick soecke dijn beuel. | |
47Ende hebbe lust aen dyne gheboden, ende sy zijn my lief. | |
48Ende heffe myne handen op tot dyne gheboden, die my lief zijn, ende spreke van dyne rechten. | |
49G. Zain. Ga naar margenoot+ GHedenckt dynen knecht aen dijn woort, op welcker du my laetst hopen. | |
51De stoute hebben haren spot aen my: dannoch en wijcke ick niet van dyner Wet. | |
52Heere, wanneer ick gedencke, hoe du van der werelt aen gherichtet hebst, so worde ick ghetroostet. | |
53Ick ben ontbrant ouer de Godloosen, die dyne Wet verlaten. | |
54Dyne rechten zijn mijn liedt, in mynen huyse. | |
55Heere, ick ghedencke des nachts aen dynen Name, ende houde dyne Wet. | |
57H. Heth. Ga naar margenoot+ ICk Ga naar margenootr hebbe gheseyt: Heere, dat sal mijn erue zijn, dat ick dyne Ga naar margenoots† wegen houde. | |
58Ick smeecke voor dynen aenghesichte, van gantsher herten: weest my ghenadich na dynen woorde. | |
G.60Ick haeste, ende versuyme my niet te houden dyne gheboden. | |
[Folio 199r]
| |
62Ga naar margenootx Te middernacht stae ick op, dy te dancken, voor de rechten dyner gherechticheyt. | |
63Ick houde my tot dien, die dy vreesen, ende dijn beuel houden. | |
67Eer ick verootmoedicht wert, dwaelde ick: maer nu houde ick dijn woort. | |
68Du bist goedertieren ende vriendelick: leert my dyne rechten. | |
69De stouten verdichten leugenen ouer my: ick dannoch houde van gantscher herten dijn beuel. | |
71Het is my lief, dat du my verootmoedighet hebst, dat ick dyne rechten leere. | |
72Ga naar margenootb De Wet dijns monts, is my lieuer, als vele duysent stucken gouts ende siluers. | |
73K. Iod. Ga naar margenoot+ DYne hant heeft my ghemaeckt ende bereydet, onderwijst my, dat ick dyne gheboden leere. | |
74Die dy vreesen, sien my, ende verheughen hen: want ick hope op dijn woort. | |
75Heere, ick weet dat Ga naar margenootc dyne gherichten recht zijn, ende du hebst my trouwelick verootmoedicht. | |
76Dijn ghenade moet mynen troost zijn, als du dynen knecht toegheseyt hebst. | |
77Laet my dyne barmherticheyt wederuaren, dat ick leue: want ick hebbe lust tot dyner Wet. | |
78Och dat de stouten moesten te schanden worden, die my met leughenen neder drucken: ick daerenteghen spreke van dynen beuele. | |
79Och dat hen moesten tot my houden, die dy vreesen, ende dyne ghetuyghenissen bekennen. | |
I.80Mijn herte blijue rechtschapen in dyne rechten, dat ick niet tot schanden worde, | |
82Mijn ooghen beulijtighen hen na dynen woorde, ende segghen: Wanneer troostestu my? | |
84Ga naar margenoote Hoe langhe sal dijn knecht beyden? wanneer wiltu ghericht houden ouer myne veruolgers? | |
85De stoute grauen my kuylen, die niet en zijn na dyne Wet. | |
86Dyne gheboden zijn enckel waerheyt: sy veruolghen my met leughenen: helpt my. | |
87Sy hebben my schier omghebracht op Aerden: ick dannoch en verlate dijn beuel niet. | |
88Verquickt my door dijn ghenade, dat ick houde de ghetuyghenissen dijns montds. | |
89M. Lamed. Ga naar margenoot+ HEere, Ga naar margenootf dyn Woort blijft eewichlick, so wijdt den Hemel is. | |
K.90Dyne waerheyt duert voort ende voort: du hebst de Aerde bereydet, ende sy blijft staende. | |
91Het blijft daghelicx na dynen woorde: want het moet dy alles dienen. | |
92So dyne Wet niet mynen troost gheweest en ware, so ware ick vergaen in myner ellende. | |
93Ick en wil dijn beuel nemmermeer vergeten: want du verquickest my daer mede. | |
94Ick ben dyne, helpt my: want ick soecke dyne beuelen. | |
95De Godloose wachten op my, dat sy my ombrenghen: ick dannoch mercke op dyne ghetuyghenisse. | |
97N. Mem. Ga naar margenoot+ HOe Ga naar margenooth hebbe ick dyne Wet so lief: daghelicx spreke ick daer van. | |
98Du makest my met dynen gebode wijser, als myne vyanden zijn: want het is Ga naar margenooti† eewichlick mynen schat. | |
99Ga naar margenootk Ick ben gheleerder als myne leeraers: want dyne ghetuyghenissen zijn myne reden. | |
L.100Ick ben verstandigher als de ouden: want ick houde dijn beuel. | |
101Ick weere mynen voeten alle boose weghen, dat ick dyne woorden houde. | |
102Ick en wijcke niet van dynen rechten: want du leerest my. | |
104Dijn woort maeckt my kloeck, daerom hate ick alle valsche weghen. | |
105O. Nun. Ga naar margenoot+ DIin Ga naar margenootm woort is mijns voets lanteerne, ende een licht op mynen wege. | |
106Ick sweere, ende wil het houden, dat ick de rechten dyner gherechticheyt, houden wil. | |
107Ick ben seer verootmoedicht: Heere verquickt my na dynen woorde. | |
108Laet dy gheuallen Heere, het willighe offer mijns monts, ende leert my dyne rechten. | |
M.110De Godloosen legghen my stricken: ick dannoch en dwale niet van dynen beuele. | |
111Dyne ghetuygenissen zijn mijn eewige erue: want sy zijn mijns herten Ga naar margenooto vrolickheyt. | |
112Ick neyghe mijn herte, te doen na dyne rechten altoos ende eewichlick. | |
113P. Samech. Ga naar margenoot+ ICk hate de Ga naar margenootp fladdergheesten, ende hebbe lief dyne Wet. | |
114Du bist mijn bescherminghe ende schildt: ick hope op dijn woort. | |
115Wijckt van my ghy boosachtige: ick wil houden de gheboden mijns Gods. | |
116Onthoudt my door dijn woordt, dat ick leue: ende en laet my niet te schanden worden, ouer myner hope, | |
117Sterckt my, dat ick ghenese: so wil ick alleweghe mynen lust hebben, aen dynen rechte. | |
118Du vertreedst alle die, die dyner rechten feylen: want Ga naar margenootq† hare bedriegherie is enckel leugen. | |
119Ga naar margenootr Du werpest alle Godloosen wech, als wtuaechsel, daerom heb ick lief dyne getuygenisse. | |
N.120Ick vreese my voor dy, dat my de huydt beeft, ende ontsette my voor dynen rechten. | |
121N. Ayn. Ga naar margenoot+ ICk houde ouer dat Recht ende Gherechticheyt: doch en gheeft my niet ouer dien, die my willen ghewelt doen. | |
122Beschermt du dynen knecht, ende troost hem, dat my de stoute niet ghewelt en doen. | |
123Mynen ooghen verlangt na dijn Heyl, ende na den woorde dyner gherechticheyt. | |
124Handelt met dynen knecht na dyner ghenade, ende leert my dyne rechten. | |
126Het is tijt, dat de Heere daertoe doe: sy hebben dyne Wet verscheurt. | |
127Ga naar margenoott Daerom hebbe ick lief dijn gebot ouer gout ende ouer Ga naar margenootu† fijn gout. | |
128Daerom houde ick stracx alle dyne beuelen: ick hate allen valschen wech. | |
[Folio 199v]
| |
O.130Wanneer dijn woordt openbaer wordt, so Ga naar margenootx† verheucht het, Ga naar margenooty ende maeckt wijs de eenuoudighe. | |
131Ick doe mynen mont op, ende Ga naar margenootz† begheere dyne gheboden: want my verlangt daer na. | |
132Wendet dy tot my, ende weest my genadich, als du pleechst te doen, dien, die dynen Name lief hebben. | |
133Laet mynen ganck ghewisse zijn in dynen woorde, ende en laet gheen onrecht ouer my heerschen. | |
135Laet dijn aensicht lichten ouer dynen knecht, ende leert my dyne rechten. | |
136Myne oogen vlieten met water, datmen dyne Wet niet en houdt. | |
137S. Zade. Ga naar margenoot+ HEere du bist rechtueerdich, ende dijn Ga naar margenootb† woort is recht. | |
138Ga naar margenootc Du hebst de ghetuygenissen dyner gherechticheyt, ende waerheyt hardt gheboden. | |
139Ga naar margenootd Ick hebbe my schier totter doot geijuert, dat myne wederpartijders dyne woorden Ga naar margenoote vergeten. | |
142Dyne gherechticheyt is een eewige gherechticheyt, ende dyne Wet is waerheyt. | |
143Angst ende noot hebben my getreft: ick hebbe dannoch lust aen dyne gheboden. | |
144De gherechticheyt dyner ghetuygenissen is eewich: onderwijst my, so leue ick. | |
145T. Coph. Ga naar margenoot+ ICk roepe van gantscher herten, verhoort my Heere, dat ick dyne rechten houde. | |
146Ick roepe tot dy, helpt my, dat ick dyne ghetuyghenissen houde. | |
147Ick kome vroech ende schreye: op dijn woort hope ick. | |
149Hoort mijn stemme na dyner genade Heere: verquickt my aen dynen rechten. | |
Q.150Ga naar margenooti† Mijn boosachtighe veruolgers wouden my toe, ende zijn verre van dyner Wet. | |
152Te voren weet ick dannoch, dat du dyne ghetuyghenissen eewichlick ghefondeert hebst. | |
153V. Res. Ga naar margenoot+ SIiet aen mijn ellende, ende verlost my: help my wt, want ick en verghete dyne Wet niet. | |
154Voert mijn sake, ende verlost my: verquickt my door dijn woort. | |
156Heere dyne barmherticheyt is groot: verquict my na dynen rechten. | |
157Ga naar margenootm Myner veruolghers ende wederpartijders is vele: ick en wijcke dannoch niet van dyne ghetuyghenissen. | |
158Ick sie de verachters, ende het doet my wee, dat sy dijn woort niet en houden. | |
159Siet, ick hebbe lief dijn beuel, Heere verquict my na dyner ghenade. | |
R.160Ga naar margenootn Dijn woort en is niets dan waerheyt gheweest: alle rechten dyner gherechticheyt dueren eewichlick. | |
161X. Schin. Ga naar margenoot+ DE Vorsten veruolgen my sonder oorsake: ende mijn herte Ga naar margenooto vreest hem voor dynen woorden. | |
163Der Ga naar margenootq leugenen ben ick Ga naar margenootr gram, ende hebbe eenen grouwel daer aen: Ga naar margenoots doch dyne Wet hebbe ick lief. | |
164Ick loue dy des daechs seuenmael, om der rechten wille dyner gherechticheyt. | |
165Ga naar margenoott Grooten vrede hebben, die dyne Wet lief hebben, ende en sullen niet Ga naar margenootu struyckelen. | |
166Heere, ick verwachte op dijn Heyl, ende doe na dyne gheboden. | |
167Mijn ziele houdt dyne ghetuyghenissen, ende heeftse seer lief. | |
168Ick houde dyne beuelen ende dyne ghetuyghenissen: want alle myne wegen zijn voor dy. | |
169Y. Tau. Ga naar margenoot+ HEere, laet mijn klaghe voor dy komen: onderwijst my na dynen woorde. | |
S.170Laet mijn smeecken voor dy komen: verlost my na dynen woorde. | |
171Myne lippen sullen dy louen, wanneer du my dyne rechten leerest. | |
172Mijn tonghe sal haer spreken hebben van dynen woorde: want alle dyne geboden zijn recht. | |
173Laet my dyne hant bystaen: want ick hebbe verkoren dyne beuelen. | |
174Heere, my verlanghet na dijn Heyl, ende ick hebbe lust aen dyne Wet. | |
175Laet mijn ziele leuen, dat sy dy loue, ende dyne rechten my helpen. | |
176Ga naar margenootx Ick ben als een Ga naar margenooty verdwaelt ende verlaten schaep: soect dynen knecht, want ick en verghete dyner gheboden niet. |
|