Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Den Cxiij. Psalm.

1. Eenen schoonen danckpsalm, daer Gods barnherticheyt hooch in gheroemt wort, dat hy de verachteden ende verworpene aensiet, ende de vernederde verhoocht. Ende hier heeftmen een klare bewijsreden, dat ons God niet daerom en vernedert ende afstoot, dat wy vergaen, maer dat wy hem in waren ghelooue aenroepen, ende behouden worden.

A.1

Haleluia. LOuet ghy knechten des Heeren, louet den Name des Heeren.

2

^a Gheloeft zy des Heeren Name, van nu aen tot in eewicheyt.

a Psal. 134.a.1. ende. 135.a.1.

3

^b Vanden opganck der Sonnen, tot haren nederganck toe, zy geloeft den Name des Heeren.

b Dan. 2.c.20. Maleac. 1.b.11.

4

De Heere is hooch ouer alle Heydenen: zijn eere gaet so wijdt als den Hemel is.

5

Wie is als de Heere onse God? ^c die hem so hooch ghesettet heeft.

c Psalm. 138.a.6.

6

Ende ^d† op het nederighe siet, in Hemel ende Aerde.

d† An. heraf late te sien in, etc.

7

^e Die den ^f kleynen oprichtet wt den stof, ende verhoocht den armen wt den dreck.

e 1.Sam. 2.a.8. Psalm. 33.b.13.

f Of, slechten, verachteden,

8

Dat hy hem sette neuen de Vorsten, by de Vorsten zijns volcx.

9

^g Die de onuruchtbare in den huyse woonen maeckt, dat sy een vrolicke kindermoeder wort. Haleluia.

g Psalm. 68.a.7.