Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

[fol. 182[192]r]

Den lxxxij. Psalm.

1. Een ernstighe bescheldinghe dier, die in Ouerheyt haren ampte niet nakomen, maer misbruycken: ghewelt tot onderdruckinge der armen, ende rijckdom tot allerley ouerdaedt ende dertelheyt: sulcken dreycht hy heftich met ghewissen omkomen. Maer dat hier de Ouerheyt Goden, ghenoemt wert, is derhaluen, dat sy van Gode verordent, Rom. 13.a.1. syne wrake, diese na belanghe haers ampts oeffent, wtrichtet.

A.1

Eenen Psalm Assaph. GOd staet in der Ghemeynten Gods, ende is Richter onder den Goden.

2

^a Hoe langhe willet ghy onrecht richten, ende de persoonen der Godloosen voor trecken? Sela.

a Mich. 3.a.9. Zepha. 3.a.3.

3

Doet recht den armen, ende den weesen, ende helpet den ellenden ende noodtdurftighen ten rechte.

4

^b Verlost den verachteden ende armen, ende verlost hem wt der Godloosen gheweldt.

b Of, Ontrucket Prouerb. 24.b.11. 2.Macha. 14.a.7. Ierem. 21.b.12.

5

Doch sy laten hen niet seggen, ende achtens niet: sy gaen altoos henen in duysteren: daerom moeten alle ^c fondamenten des landts vallen.

c Iesa. 3.a.1.

6

^d Ick hebbe wel geseyt: Ghy zijt Goden, ende altemael kinderen des Hoochsten.

d Ioan. 10.d.34. Exod. 22.a.8.

7

Doch ghy sullet steruen als menschen, ende als een Tyranne, te gronde gaen.

8

God maeckt dy op, ende richtet het landt: want du bist een Heere ouer alle Heydenen.