Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Den xxxiij. Psalm.

1. Een schoone dancsegghinge, daer in Gods goedertierenheyt ende weldaden in vertelt werden, namelicken, dat hy ons zijn woort gheeft, de vrome beschermt, de boose straft, ende dat hy alle dinck wonderbaerlicken geschapen heeft, etc. welcke alles ons tot grooten troost is, dat, so wy weten, wy hebben so eenen machtighen God, wy des te stijuer op hem betrouwen derren.

A.1

VErheucht v ^a des Heeren ghy rechtueerdighe: de vrome sullen hem heerlick prijsen.

a Psalm. 32.b.12 ende 97.b.12.

2

^b Danckt den Heere met harpen, ende lofsinghet hem op den psalter ^c† van thien snaren.

b Ephe. 5.b.19. Coloss. 3.b.16.

c† And ende spelen van tien snaren. etc.

3

^d Singt hem een nieuwe liedt: maect het goet op snaren spelen mit gheschalle.

d Psalm. 96.a.1. ende. 98.a.1. Iudith. 16.a.2.

4

^e Want des Heeren woort is warachtich, ende wat hy ^f† toeseyt, dat houdt hy ghewisse.

e Psalm. 119.i.89.

f† And. doet, dat is trouwe.

5

Hy bemint gherechticheyt ende het gerichte: ^g de Aerde is vol der ^h goetheyt des Heeren.

g Psal. 119.g.64.

h Of, goedertierenheyt

6

ⁱ Den Hemel is door het woort des Heeren ghemaeckt, ende alle zijn heyr, door den gheest zijns monts.

i Gene. 1.a.6. ende. 2.a.1. Coloss. 1.b.16. Iudic. 16.b.17.

7

^k Hy houdt het water in de Zee te samen, als in eenen lederen balghe, ende leyt de ^l diepte int verborghen.

k Hiob. 26.b.10. ende 38.b.10. Gene. 1.a.9. Ierem. 5.c.21.

l Of, afgronden.

8

Alle werelt vreese den Heere, ende voor hem ^m schuwe hem, alles wat op den Aertbodem woont.

m Of, schroemen

9

ⁿ Want so hy spreeckt, so gheschiet het: so hy ghebiedt, so staet het daer.

n Gene. 1.a.3. Psalm. 148.a.5. Iudith. 16.b.17.

B.10

^o De Heere maeckt te niete den raet der Heydenen, ende wendet de ghedachten der volcken.

o Iesa. 8.d.10. ende. 19.b.11. ende. 30.a.1.

11

^p Daerenteghen den raet des Heeren blijft eewichlick, zijns herten gedachten in eewicheyt.

p Esa. 46.b.10.

12

^q Wel den volcke, diens de Heere een God is: het volck, dat hy ten erue verkoren heeft.

q Psal. 144.b.15.

13

^r De Heere schouwet vanden Hemel, ende siet aller menschen kinderen.

r Psalm. 2.a.4. Prou. 15.a.3. Iob. 28.c.25. 2.Paral. 16.a.9. 2.Machab. 9.a.5. ende 12.c.22.

14

Van synen vasten throone siet hy op alle, die op Aerden woonen.

15

^s Hy buycht hen alle het herte: hy mercket op alle hare wercken.

s Dat is, wat sy ghedencken, dat keert ende wendt hy, hoe hy wil. Prouer. 16.a.1. ende. 21.a.1.

16

Eenen Koninck en helpt niet zijn groote macht: een Reuse en wort niet verlost door syne groote kracht.

17

^t Peerden en helpen oock niet, ende hare groote sterckte en verlost niet.

t Prouer. 21.d.31.

18

^u Siet, des Heeren ooghe siet op die, die hem vreesen, die op zijn goedertierenheyt hopen.

u Syra. 15.c.20. ende. 34.b.19. Heb. 4.b.13.

19

^x Dat hy hare ziele verlosse vanden doot, ende voedtse inden dieren tijt.

x Psal. 34.b.11. ende 37.b.19. 1.Pet. 3.b.12.

C.20

Onse ziele wachtet op den Heere: ^y hy is onse hulpe ende schildt.

y Psalm. 115.a.9.

21

Want onse herte verheuget hem syner, ende wy vertrouwen op synen heylighen Name.

22

Dyne goedertierenheyt Heere zy ouer ons, ghelijck als wy op dy hopen.