Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Een ghebet, daer menigherley aenuechtinghen in ghespeurt worden, als nu dier, die God louen, nu wederom dier, die daer vertzagen ende God aenbidden, nu dier, die oock andere tot den gelooue verwecken ende stieren, etc. welcke verscheydenheyt eenen schoonen troost met hem brengt: want daer in sietmen, dat oock de Heylighen niet aloos euen ghelijcke vasticheyt en houden in de aenuechtinghen. | |
A.1Eenen Psalm Dauids voor te singhen. | |
2HEere Ga naar margenoota op dy betrouwe ick, en laet my nemmermeer te schanden worden: verlost my door dyne gherechticheyt. | |
3Neycht dyne ooren tot my, haestelick helpt my: weest my eenen stercken rotzsteen ende borcht dat du my helpst. | |
4Want du bist mijn rotzsteen ende mijn borcht: ende om dijns Naems wille, woudestu my doch leyden ende voeren. | |
5Ga naar margenootb Du woudest my doch wt den nette trecken, dat sy my ghestelt hebben: want du bist mijn sterckte. | |
6Ga naar margenootc In dyne handen beuele ick mynen gheest: du hebst my verlost Heere, du ghetrouwe God. | |
7Ick hate die daer houden op loose leere: ick hope doch op den Heere. | |
8Ick verheughe my, ende ben vrolick ouer dyne Ga naar margenootd goetheyt: dat du mijn ellende aensiest, ende bekennest mijn ziele inder noot. | |
9Ga naar margenoote Ende en ouergeefst my niet in de handen des vyants: du stellest mijn voeten op wijde ruymte. | |
B.10Heere zijt my ghenadich, want my is angst: mijn ghestalte is veruallen van trueren, daertoe mijn ziele, ende mynen buyck. | |
11Want mijn leuen heeft afgenomen van droeffenisse, ende mynen tijt van suchten: mijn kracht is veruallen door mijn misdaet, ende mijn beenders zijn versmacht. | |
12Ga naar margenootf Het gaet my so qualick, dat ick ben een groote versmaedtheyt gheworden mynen nabueren, ende een schuywen mynen Ga naar margenootg magen: die my sien op der straten, vlieden voor my. | |
13Myner is vergheten inder herten, als eens dooden: ick ben gheworden als een gebroken vat. | |
14Want vele schelden my qualick, dat yegelick hem voor my schuywet: Ga naar margenooth sy raedtslaghen met malcanderen ouer my, ende dencken my het leuen te nemen. | |
16Ga naar margenootk Mynen tijt staet in dyne handen: verlost my vander hant myner vyanden, ende van dien, die my veruolghen. | |
18Ga naar margenootm Heere, en laet my niet te schanden worden, want ick roepe dy aen: de Godloosen moeten te schanden ende verstommet worden, inder Hellen. | |
[Folio 183r]
| |
19Verstommen moeten de valsche monden, die daer spreken teghen den rechtueerdighen, stijf, stout ende Ga naar margenootn schimpich. | |
C.20Hoe groot is dyne goedertierenheyt, die du verborgen hebst dien, die dy vreesen, ende verthoonest het dien, die voor den lieden op dy betrouwen. | |
21Du verberghestse heymelick by dy, voor yeghelicx Ga naar margenooto trotz: du verdeckestse in der hutten, voor den twistischen tonghen. | |
22Gheloeft zy de Heere, dat hy heeft een wonderlicke goedertierenheyt my bewesen, Ga naar margenoot+ in eener vaster stadt. | |
23Want ick sprack in mynen vertzaghen, Ick ben van dynen oogen verstooten: dannoch hoordestu mijns smeeckens stemme, doe ick tot dy schreydde. | |
24Bemint den Heere alle zijn Heylighen: de gheloouighe behoedt de Heere, ende vergeldet rijckelicken, dien, die hoochmoedt oeffent. | |
|