Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Den xviij. Psalm.

1. Seyt lof ende danck den Heere, 5. vertelt in wat groote baerlicheyt hy gekomen zy, 8. beschrijft gantsch fijn ende konstich de almachticheyt Gods, 17. ende besingt syne weldaden.

A.1

Eenen Psalm voor te singhen, Dauids des Heeren knechts, die den Heere de woorden deses Liedts ghesproken heeft, ^a ter tijdt doe hem de Heere verlost hadde vander hant syner vyanden, ende vander hant Sauls,

a 2.Samu. 22.a.1.

2

Ende sprack: HErtelick lief hebbe ick dy Heere, mijn sterckte.

3

^b Heere mijnen rotzsteen, mijn Borcht, mijn Verlosser, mijn God, mynen ^c† Troost, ^d op dien ick betrouwe: mynen Schildt, ende Hoorne mijns Heyls, ende mijn Beschutter.

b 2.Samu. 22.a.3. Psalm. 91.a.2. ende 144.a.2.

c† an. Hordt,

d Hebr. 2.b.13.

4

^e Ick wil den Heere louen ende aenroepen, so worde ick van mynen vyanden verlost.

e 2.Samu. 22.a.4.

5

^f Want my omuinghen des doots ^g banden, ende de beken Belials, verschrickten my.

f Palm. 116.a.3.

g and. smerten,

6

Der Hellen banden omuinghen my, ende des doodts stricken ouerweldichden my.

7

^h Wanneer my angst is, so roepe ick den Heere aen, ende schreye tot mynen God: so verhoort hy mijn stemme van synen Tempel, ende mijn roepen koemt voor hem, tot synen ooren.

h Thren. 3.f.55. Ione 2.a.2. Psalm. 3.a.5. ende 118.a.5. ende 120.a.1.

8

ⁱ De Aerde beefde ende wert beweecht, ende de fundamenten der berghen verruerden haer, ende beefden, doe hy toornich was.

i Matth. 27.f.51. 2.Samu. 22.a.8. 4.Esdr. 16.b.16. Iudith 16.b.18.

9

Damp ginck op van syner neusen, ende verteerende vyer van synen monde, dat het ^k† daer van blixemde.

k† and. daer de kolen van ontfonct worden.

B.10

Hy neychde den Hemel, ende voer daer af, ende donckerheyt was onder synen voeten.

11

Ende hy voor op den Cherub, ende vlooch daer henen: ^l hy sweefde op de vederen des wints.

l Psalm. 104.a.3.

12

^m Sijn tente rontom hem, was duysternisse, ende swarte dicke wolcken, daer was hy in verborghen.

m Psalm. 97.a.2.

13

Van den ^n† glantze voor hem, deylden hen de wolcken, met haghel ende blixem.

n† Of, glinster schijn,

14

Ende de Heere donderde in den Hemel, ende de Hoochste liet wt ^o† synen donder, ^p met haghel ende blixem.

o† an. zijn stemme,

p Exodi 9.c.23.

15

^q Hy schoot syne ^r† stralen, ende verstroeydese: hy liet seer blixemen ende verschricktese.

q Abac. 3.a.4. Danie. 7.b.10.

r† And. pijlen,

16

Daer sachmen watergoten, ende des Aerdtbodems gront werdt ontdeckt, Heere, van dynen schelden, van den adem ende snuyuen dyner neusen.

17

^s Hy schickte wt van der hoochte, ende haelde my, ^t ende trock my wt groote wateren.

s Psalm. 57.a.4.

t Psalm. 40.a.3.

18

Hy verlossede my van mynen stercken vyanden, van mynen haters, die my te machtich waren.

19

Die my ouerweldichden ter tijdt mijns ongheuals, ^u ende de Heere wert mijn toeuersicht.

u Psalm. 91.a.9. Syrach. 34.b.16.

C.20

Ende hy voerde my wt in het ruyme: hy ructe my daer wt, want hy hadde lust tot my.

21

De Heere doet wel aen my, na myner ^x gherechticheyt: hy vergheldet my, na der reynicheyt myner handen.

x Non personalis sed realis: dat is, Ic en hebbe niets wt wreuel aengeheuen, maer ben by Gods woordt ghebleuen, hebbe daer ouer geleden.

22

Want ick houde de ^y weghen des Heeren, ende en ben niet Godloos teghen mynen God.

y Dat is, de gherechticheydt, daer hy hier van spreect

23

Want alle syne rechten hebbe ick voor ooghen, ende zijn ghebot en worpe ick niet van my.

24

Maer ick ben sonder vlecke voor hem, ende beware my voor sonde.

25

^z Daerom vergheldet my de Heere na myner gerechticheyt, na der reynicheyt myner handen, voor synen ooghen.

z Hiob. 33.c.27.

26

^a By den Heylighen bistu heylich, ende by den vromen bistu vroom.

a 2.Sam. 22.c.26.

27

Ende by den reynen bistu reyn, ende by den verkeerden bistu verkeert.

28

Want du helpest den ellendigen volcke, ^b ende de hooghe ooghen verneederst du.

b Prouer. 6.b.17. Esaie. 2.b.11. 1.Petri. 5.a.5.

29

^c Want du verlichtest mijn ^d licht: de Heere mijn God maeckt mijn duysternisse licht.

c Psalm. 119.l.105

d Of, kersse

D.30

Want met dy kan ick krijchsvolck versmijten, ende met ^e mynen God ouer de mueren springhen.

e Philip. 4.b.13.

31

Gods weghen zijn sonder vlecke: ^f de reden des Heeren zijn doorloutert: hy is eenen schilt allen die hem betrouwen.

f Psalm. 12.a.7. ende. 19.a.9. ende 119.p.140. Prouer. 30.a.5.

32

^g Want waer is een God, sonder alleen de Heere? oft een ^h Hordt, sonder onse God?

g Deut. 4.d.35. ende. 32.d.39.

h Of, Rotze: of, Sterckte,

33

ⁱ God rustet my met kracht, ende maect myne weghen sonder vlecke.

i Abac. 3.b.19.

34

Hy maeckt myne voeten ghelijck den Herten, ende settet my op myne hoochte.

35

^k Hy leert mijn handt strijden, ende leert mynen arm eenen metalen boghe ^l† spannen.

k Psalm. 144.a.1. 2.Samu. 22.d.35.

l† and. verbreken

[fol. 181r]

36

Ende geefst my den schilt dijns Heyls, ende dyne rechter hant sterckt my: ende wanneer du my verootmoedighest, so maeckstu my groot.

37

Du makest onder my ruymte te gaen, dat myne enckelen niet en slibberen.

38

Ick wil mynen vyanden naiaghen, ende haer grijpen, ende niet omkeeren, tot dat ickse omghebracht hebbe.

39

Ick wilse versmijten, ende en sullen my niet wederstaen: sy moeten onder myne voeten vallen.

E.40

Du kanst my rusten met stercte ten strijde: du kanst onder my worpen, die hen tegen my setten.

41

Du gheefst my myne vyanden in de vlucht, dat ick myne haters verstoore.

42

^m Sy roepen: doch daer en is gheen helper: ten Heere: doch hy en antwoordet hen niet.

m Prouer. 1.c.20. Hebr. 12.b17.

43

Ick wilse ⁿ ontwee stooten, als stof voor den winde: ick wilse ^o† wechruymen, als den dreck op der straten.

n Of, te morselen stooten,

o† And. verpletteren,

44

Du helpest my vanden twistighen volcke, ende makest my een Hooft onder de Heydenen: een volck dat my niet en kende, dient my.

45

Het hoort my met gehoorsamen ooren: ^p† ende den vreemden kinderen heeft het teghen my gefaelgeert..

p† An. de vreemde kinderen hebben my geloochent

46

De vreemde kinderen versmachten, ende ^q† grabbelen in haren banden.

q† And. tzappelen, verschricken in hare binnen kameren

47

De Heere leeft, ende geloeft zy mijn ^r Hordt, ende de God mijns Heyls moet verheuen worden.

r Of, sterckte,

48

De God die my wrake gheeft, ende dwingt de Volcken onder my.

49

Die my verlost van mynen vyanden: ende verhoocht my wt dien, die hen tegen my setten: du helpest my vanden ^s vermetenen.

s Of, met moedtwille onbillicken

F.50

^t Daerom wil ick dy dancken Heere onder de Heydenen, ende dynen Name lof singhen.

t Roma. 15.a.9.

51

Die synen Koninck groot ^u Heyl bewijst, ende wel doet synen Ghesalfden, Dauid ende synen zade eewichlick.

u 2.Sam. 22.f.50