Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Den xiij. Psalm.

1. Een ghebet teghen de truericheydt ende verdrietsaemheyt des Gheests, die oft wt der sonde, oft wt der sonden straffe voort koemt. Hier van spreeckt Salomo: Prouer. 17.c.22. Een bedroeft ghemoedt verdorret de beenderen.

A.1

Eenen Psalm Dauids, voor te singhen.

2

HEere, hoe lange wiltu myner so gantsch vergheten? hoe lange verbergestu dijn aensicht voor my?

3

Hoe lange sal ick ^a† sorghen in myner zielen, ende my angsten in mynen herte daghelicks? hoe langhe sal hem mijn vyandt ouer my verheffen?

a† an. raetslagen

4

Aenschouwet doch, ende verhoort my Heere mijn God: ^b verlichtet myne ooghen, dat ick niet in den doot ontslape.

b Of, maeckt my het aenghesicht vrolick,

5

Dat hem mijn vyandt niet en beroeme: Hy zy myner machtich geworden, ^c ende myne wederpartijders hen niet en verblijden, dat ick nederligghe.

c Psalm. 25.a.2.

6

Ick hope doch daer op, dat du so ghenadich bist: mijn herte verheft hem, dat du so gheerne helpest: ick wil den Heere singhen, dat hy so wel aen my doet.