Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ix. Capittel.

1. De Ioden wreken hen aen hare vyanden, 7. Hamans sonen oock omghebracht ende ghehanghen. 20. Danckfeest ende Ghedencfeest wort gehouden, 27. ende tot een eewighe wijse aenghenomen.

A.1

IN der twaelfster maent, dat is de maent Adar, inden derthienden daghe, dien des Konincx woort ende ghebot, bestemt hadde, datmen het doen soude, euen desseluen daechs, doe de vyanden der Ioden hoepten, hen te ouerweldighen, keerde het hem om, dat de Ioden hare vyanden ouerweldighen souden.

2

Doe vergaderden hen de Ioden in haren steden, ⁺ in allen landen des Konincx Ahasueros, dat sy de hant leyden aen die, die hen quaet wilden, ende niemandt en konde hen wederstaen: want haer vreese was ouer alle Volcken ghekomen.

+ De Ioden wreken hen aen hare vyanden.

3

Oock alle Ouersten inden landen, ende Vorsten, ende Lantvoochden, ende Amptlieden des Konincx, verhieuen de Ioden: want de vreese Mardachai quam ouer hen.

4

Want Mardachai was groot inden huyse des Konincx: ende zijn gheruchte wert luydtbaer in allen landen, hoe hy toenam ende groot wert.

5

Also sloeghen de Ioden aen alle haren vyanden, met ^† des sweerts slach, ende verworchden ende brachten om, ende deden na haren wille met dien, die hen vyant waren.

† an. de slachtinge des etc.

6

Ende ^a† op der borcht Susan, verworchden de Ioden, ende brachten om vijf hondert mannen.

a† And. in der Hooftstadt

7

Daertoe verworchden sy, ⁺ Parsandatha, Dalphon, Aspatha,

+ Hamans sonen worden oock omghebracht ende ghehanghen.

8

Poratha, AdalIa, Aridatha,

9

Parmastha, Arissai, Aridai, Vaiesatha,

B.10

De thien sonen Haman, des soons Medatha, des vyants der Ioden: doch aen syne goeden en leyden sy de handen niet.

11

Ter seluer tijt quam het ghetal der verworchden, op de borcht Susan voor den Koninck.

12

Ende de Koninck sprack tot der Koninghinnen Esther: De Ioden hebben op der borcht Susan vijf hondert mannen verworcht ende omghebracht, ende de thien sonen Haman: wat sullen sy dan noch doen inden anderen landen des Konincx? wat biddestu, datmen dy gheue? ende wat begheerstu meer, datmen doen sal.

13

Esther sprack: Behaecht het den Koninck, so late hy morghen de Ioden te Susan oock doen, na dat ghebot van heden, dat sy de thien sonen Haman aen den boom hanghen.

14

Ende de Koninck hiet also doen: ende het gebot wert te Susan aengheslagen, ende de thien sonen Haman, werden ghehanghen.

15

Ende de Ioden vergaderden hen te Susan, aen den veerthienden daghe der maent Adar, ende verworchden te Susan dry hondert mannen: doch aen hare goeden en leyden sy hare handen niet.

16

Nu de andere Ioden inden landen des Konincx, quamen te samen, ende stonden voor haer leuen, dat sy hen ruste soude maken voor hare vyanden: ende verworchden harer vyanden vijf ende tseuentich duysent: doch aen hare goeden en leyden sy hare handen niet.

17

Dat gheschiedde aenden derthienden daghe der maent Adar, ende rusteden aen den veerthienden dach der maent Adar: dien maecktemem ten daghe des welleuens ende blijschappen.

18

Daerenteghen de Ioden te Susan waren te samen komen, beyde aenden derthienden ende veerthienden daghe, ende rusteden aen den vijfthienden daghe: ende dien dach maecktemen ten daghe des welleuens ende blijschappen.

19

Daerom maecten de Ioden, die op de dorpen ende de vlecken woonden, den veerthienden dach der maent Adar, ten daghe des welleuens ende blijschappen, ende deen sandt den anderen gheschencken.

C.20

Ende Mardachai beschreef dese gheschiedenisse, ende sandt de brieuen tot allen Ioden, die in allen landen des Konincx Ahasueros waren, beyde dien, die daer na by waren, ende dien die daer verre waren.

21

Dat sy aennamen ende hielden Iaerlicx, ⁺ den veerthienden ende vijfthienden dach der maent Adar.

+ Danckfeest ende Ghedencfeest houden de Ioden.

22

^b† Na den dagen, daer de Ioden in tot ruste ghekomen waren, van haren vyanden, ende na der maent daer in haer smerte in blijschap, ende haer leedt in goede daghen, verandert was: dat sy de selue houden souden, voor dagen des welleuens ende blijschappen, ende deen den anderen gheschencken senden, ende den armen mede deylen.

b† and. Als dagen daer, etc. ende als een maent, etc.

23

Ende de Ioden nament aen, dat sy begonst hadden te doen, ende dat Mardachai tot hen schreef:

24

Hoe Haman de sone Hadatha de Agagiter, aller Ioden vyant, gedacht hadde alle Ioden om te brengen, ende het lot te worpen laten, hen te verschricken ende om te brenghen.

25

Ende hoe Esther ten Koninck gegaen was, ende ghesproken hadde, Dat door brieuen syne boose aenslaghen, die hy teghen de Ioden ghedacht hadde, op synen kop ghekeert werden, ende hoemen hem ende syne sonen aen den boom ghehanghen hadde.

26

Daer van dese daghen Purim heeten, ⁺ na den naem des Lots, na alle woorden deses briefs, ende wat sy selfs ghesien hadden, ende wat aen hen ghekomen was.

+ De dagen Purim. Pur, heet een lot. Purim, vele loten.

[fol. 168v]

27

Ende de Ioden richteden op, ende nament op hen, ende op haer zaet, ende op alle die hen tot hen gauen, dat sy niet en wouden ouertreden, Iaerlicx te houden dese twee daghen, als sy beschreuen ende bestemt werden: dat dese daghen niet te vergheten, maer te houden zijn, by kints kinderen, by allen gheslachten, in allen landen ende steden.

28

Het zijn de daghen Purim, die niet en sullen ouerghetreden werden onder den Ioden, ende hare ghedachtenisse niet vergaen by hare zade.

29

Ende de Koninghinne Esther, de dochter Abihail, ende Mardachai de Iode, schreuen met gantscher macht, te ^c beuestigen desen anderen brief van Purim,

c Of, stadtgrijpich te maken

D.30

Ende sandt de brieuen tot allen Ioden, in de hondert ende twee ende tseuentich landen, des Koninckrijcx Ahasueros, met vriendelicken ende trouwen woorden,

31

Dat sy beuestighen dese daghen Purim, op haren bestemden tijt, ghelijck alsse Mardachai de Iode ouer haer beuesticht hadde, ende de Koninghinne Esther, hoe sy op hare ziele, ende op haer zaet, beuesticht hadden, de gheschiedenisse der vasten ende haers schreyens.

32

Ende Esther beual dese gheschiedenisse deser Purim, te beuestighen, ende in een boeck te schrijuen.