Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Mardechai wert verheuen in Hamans stede, 3. Esther bidt voor haer volck, 7. de grouwelicke Mandaten, teghen de Ioden ghegheuen, 16. werden tot harer grooter vreuchden, wederroepen. | |
A.1AEn dien daghe gaf de Koninck Ahasueros, Ga naar margenoot+ der Koninghinnen Esther het huys Haman, des vyandts der Ioden: ende Mardachai quam voor den Koninck: want Esther seyde hem, dat hy haer toe hoorde. | |
2Ende de Koninck tooch af synen vingherrinck, dien hy van Haman ghenomen hadde, ende gaf hem Mardachai: ende Esther stelde Mardachai ouer het huys Haman. | |
3Ende Esther sprack voorder voor den Koninck, Ga naar margenoot+ ende viel hem te voete, weende ende smeecte hem, dat hy wech name de boosheyt Haman des Agagiters, ende zijn aenslaghen, die hy tegen de Ioden verdacht hadde. | |
4Ende de Koninck reckte den gulden scepter wt, teghen Esther: doe stont Esther op, ende tradt voor den Koninck, | |
5Ende sprack: Behaecht het den Koninck, ende hebbe ick ghenade voor hem geuonden, ende ist den Koninck gheleghen, ende behage ick hem: so schrijuemen, dat de brieuen der aenslagen Hamans, des soons Medatha, des Agagiters, Ga naar margenoota wederroepen worden, die hy geschreuen heeft, de Ioden om te brenghen, in allen landen des Konincx. | |
6Want hoe kan ick dat quaet aensien, dat mijn volck treffen sal? ende hoe kan ick aensien, dat mijn gheslachte omkome? | |
7Doe sprack de Koninc Ahasueros totter Koninghinnen Esther, ende tot Mardachai den Iode: Siet, ick hebbe Esther het huys Haman ghegheuen, ende hem heeftmen aen eenen boom ghehanghen, daerom dat hy zijn hant heeft aen de Ioden gheleyt. | |
8So schrijft ghy nu voor de Ioden, als het v behaecht, in des Konincx name, ende verseghelt het met des Konincx rinck: want de schriften, die in des Konincx name gheschreuen, ende met des Konincx rinck verseghelt werden, en moeste niemant wederroepen. | |
9Doe werden des Konincx Schrijuers geroepen, Ga naar margenoot+ te dier tijt inder derder maent, dat is de maent Siuan, inden dry ende twintichsten dage: ende daer werden brieuen geschreuen, als Mardachai gheboot, tot den Ioden, ende tot den Vorsten, Lantvoochden ende Hooftlieden inden landen, van India aen, tot aen de Moorlieden, namelicken, hondert ende seuen en twintich landen: eenen | |
[Folio 168r]
| |
yeghelicken lande na synen schriften, eenen yeghelicken volcke na syner sprake, ende den Ioden na harer schrift ende sprake. | |
B.10Ga naar margenootb Ende sy werden geschreuen in des Konincx Ahasueros name, ende met des Konincx rinck verseghelt: ende hy sandt de brieuen henen, door de rijdende boden, op ionghe muylen. | |
11Daer de Koninck den Ioden in beual, waer sy inden steden waren, hen te vergaderen, ende te staen voor haer leuen: ende te verdelgen, te verworghen, ende om te brenghen, alle macht des volcx ende lants, die hen beangsteden, met tsamen den kinderen ende vrouwen, ende haer goet te roouen. | |
12Op eenen dach, in allen landen des Konincx Ahasueros, namelicken, inden derthienden daghe der twaelfster maent, dat is de maent Adar. | |
13Het inhoudt nu der schrift was: Dat een ghebot ghegheuen ware in allen landen, kondt te doen allen volcken, dat de Ioden op dien dach bereydt zijn souden, hen te wreken aen hare vyanden. | |
14Ende de rijdende boden op de muylen, reden snellicken ende met haeste wt, na den woorde des Konincx: ende het ghebot wert Ga naar margenootc† op der borcht Susan aen gheslaghen. | |
15Mardachai nu ghinck wt van den Koninck, in Konincklicken kleederen, Ga naar margenootd† gheel ende wit, ende met eener grooter gulden kroone, bekleedt met eenen lijnen ende purpuren mantel, ende de stadt Susan iuychede ende was vrolick. | |
16Den Ioden nu was een licht ende vreuchde ende vrolicheyt, ende eere ghekomen. | |
17Ende in allen landen ende steden, aen welcke plaetse des Konincx woort ende ghebot quam, daer was vreuchde ende vrolickheyt onder den Ioden, Ga naar margenoote wel leuen ende goede daghen: so dat vele der Volcken inden lande, Ioden werden: want de vreese der Ioden quam ouer hen. |
|