Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iiij. Capittel.

1. Mardachai draecht leedt, 5. gheeft dies Esther bericht, ende ghebiedt haer, sy sal een bede doen, aen den Koninck voor haer volck, 10. Esther die haer des niet en derf aen nemen, 13. wert daer na door Mardachai listighe reden also beweecht, 15. dat sy op vertrouwen vastens ende biddens der Ioden, haer in de wage gheeft.

A.1

DOe Mardachai vernam alles wat gheschiet was, ⁺ verscheurde hy zijn kleederen, ende tooch eenen sack aen, ende asschen, ende ghinck wt, midden in de stadt, ende schreydde luyde, ende klaechlicken.

+ Mardachai draecht rouwe om des gebots wille.

2

Ende quam voor de poorte des Konincx: ^a† want daer en mocht niemant tot des Konincx poorte ingaen, die eenen sack aen hadde.

a† And. maer tot des Konincx poorte en mochte hy niet ingaen, dewyle hy eenen, etc.

[fol. 167r]

3

Ende in allen landen, aen welcke plaetse des Konincx woort ende gebot quam, was een groot klagen onder den Ioden, ende vele vasteden, weenden, droegen leedt, ende lagen in sacken, ende inder asschen.

4

Doe quamen de ionckvrouwen Esthers, ende haer Kamerlingen, ende seydent haer: doe verschrack de Koninghinne seer: ende sy sandt kleederen henen, datse Mardachai aentoghe, ende den sack van hem af leyde: doch hy en namse niet.

5

Doe riep Esther Hathach, ⁺ van des Konincx Kamerlinghen, die voor haer stont, ende dede hem beuel aen Mardachai, dat sy vername, wat dat ware, ende waerom hy so dede.

+ Esther schickt aen Mardachai, van hem te vragen de oorsake des leedts oft rouwe.

6

Doe ghinck Hathach wt tot Mardachai, op de strate in der stadt, die voor de poorte des Konincx was.

7

Ende Mardachai seyde hem alles, wat hem wederuaren ware, ende de summe des siluers, dat Haman gesproken hadde, in des Konincx kamer tewegen, om der Ioden wille, hen te verdelgen.

8

Ende gaf hem een wtschrift des ghebots, dat te Susan aengheslagen was, hen te verdelghen, dat hy het Esther wese, ende haer seyde: ende gheboot haer dat sy ten Koninck in ghinghe, ende dede een bede aen hem om haer volck.

9

Ende doe Hathach in quam, ende seyde Esther de woorden Mardachai,

B.10

Sprack Esther tot Hathach, ende gheboot hem aen Mardachai:

11

Alle knechten des Konincx weten, dat wie totten Koninck ingaet binnen int hof, hy zy man oft vrouwe, die niet geroepen en is, die sal stracx ghebots steruen (het en zy dan, dat de Koninck den gulden scepter tegen hem wtrecke, op dat hy leuendich blijue) ende ick ben nu in dertich dagen niet gheroepen, totten Koninck in te komen.

12

Ende doe de woorden Esther, Mardachai gheseyt werden,

13

Hiet Mardachai Esther weder segghen: ⁺ En denckt slechs niet, dat du dijn leuen ^b† behoudest, dewijle dat du in den huyse des Konincx bist voor allen Ioden.

+ Een listige antwoort Mardachai aen Esther.

b† And. verlossest

14

Want so du te deser tijt swijgen salt, so sal den Ioden een hulpe ende verlossinge wt een ander plaetse ontstaen, ende du ende dijns vaders huys, sult omkomen: ende wie weet het, oft du om deser tijt wille, totten Konincrijcke ghekomen bist?

15

Esther hiet Mardachai antwoorden:

16

So gaet henen, ende vergadert alle Ioden, die te Susan voorhanden zijn, ende vastet voor my, dat ghy niet en eet ende drinct in dry daghen, noch des daechs noch des nachts: ick ende myne ionckvrouwen, willen oock also vasten: ende also wil ick ten Koninck ingaen, teghen het ghebot: kome ick om, so kome ick om.

17

Mardachai ghinck henen, ende dede alles wat hem Esther gheboden hadde.