Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ix. Capittel.

1. Esra is bedroeft, daerom dat vele wt Israel hen met den Heydenen vermaechschap hadden.

A.1

DOe dat ^a al te mael wtgherichtet was, ⁺ traden tot my de Ouersten, ende spraken: Het volck Israels, ende de Priesters ende Leuiten en zijn niet afghesondert van den volcken in den landen, na haren grouwelen, namelicken, der Cananiters, Hethiters, Pheresiters, Iebusiters, Ammoniters, Moabiters, Egypters ende Amoriters.

a 3.Esdr. 8.g.69.

+ Israel met den Heydenen vermaechschapt.

2

^b Want sy hebben hen ende haren sonen, derseluen dochteren ghenomen, ende het heylige zaet gemeyn gemaect, met den volcken in den landen: ende de hant der Ouersten ende Raetsheeren, was de voorneemste in deser misdaet.

b Deute. 7.a.2. ende 12.d.30. Iosue 13.b.12. Iudicum 2.a.2.

3

Doe ick nu sulcks hoorde, verscheurde ick myne kleederen ende mynen rock, ende trock mijn hoofthayr ende mynen baert wt, ende satt eenlick.

4

Ende alle die des Heeren woordt des Gods Israels vreesden, vergaderden hen tot my, om der ^c† grooter vergrijpinghe wille: ende ick satt eenlick tot op het auondoffer.

c† An. die wt der geuanckenisse gekomen waren, vergrijpinghe etc.

5

Ende om den tijdt des auondtoffers, stondt ick op van mijner ellende, ende verscheurde myne kleederen ende mynen rock, ende streckte myne handen wt tot den Heere mynen God,

6

Ende sprack: ⁺ Mijn God, ^d ick schame my, ende ontsie my myne oogen op te heffen tot dy mijn God: want onse misdaet, is ouer onse hooft gewassen, ende onse schuldt is groot tot aen den Hemel.

+ Esra ghebet.

d 3.Esdr. 8.h.75.

7

Van dier tijt onser vaderen aen, zijn wy in grooter schult gheweest tot op desen dach: ^e ende om onser misdaet wille, zijn wy ende onse Koninghen ende Priesters, ghegheuen in de handt der Koninghen in den landen, in sweert, in geuanckenisse, in roof ende in schaemte des aengesichts, als het heden daechs gaet.

e Deut. 28.d.36. Leuit. 26.d.33.

8

Nu dan is een weynich ende gantsch ^f snelle ghenade, van den Heere onsen God gheschiet, dat ons noch wat ouerbleuens is ontkomen, dat hy ons gaue eenen ^g naghel aen syner heyligher stede, dat onse God onse ooghen verlichtede, ende gaue ons een weynich leuens, daer wy knechten zijn.

f Of, rassche

g Naghel ende tuyn is gesproken na der wijse eener ghemeyner spreucke. Dat alle het andere lant ende lieden om gekomen zijn, ende sy noch ouerbleuen zijn, als eenen nagel van den huyse, ende eenen tuyn van den lande.

9

Want wy zijn knechten, ende onse God en heeft ons niet verlaten, hoewel dat wy knechten zijn, ende heeft barmherticheyt tot ons geneycht, voor den Koninghen in Persen, dat sy ons het leuen laten, ende verhooghen het huys onses Gods, ende richten op syne verstooringe, ende gheuen ons eenen tuyn in Iuda ende Ierusalem.

B.10

Nu wat sullen wy segghen, onse God, na desen? dat wy dyne gheboden verlaten hebben,

11

Die du door dyne knechten de Propheten geboden hebst, ende geseyt: ^h Het lant, daer ghy in koemt, het te eruen, is een onreyn lant, door de onreynicheydt der volcken in den landen, in haren grouwelen, daer sy het hier ende daer vol onreynicheyt mede ghemaeckt hebben.

h Leuitici 38.c.24

12

ⁱ So en sult ghy nu uwe dochteren niet gheuen haren sonen, ende haren dochteren en sult ghy uwen sonen niet nemen, ende en soeckt haren vrede noch goet niet, eewichlick: op dat ghy machtich werdet, ende etet het goet in den lande, ende eruent op uwe kinderen eewichlick.

i Deute. 7.a.3.

13

Ende na allen dien, dat ouer ons ghekomen is, om onser boose wercken ende grooter schult wille, hebstu, onse God, onser misdaet verschoont, ende hebst ons een behoudinghe ghegheuen, als het voor ooghen staet.

14

Wy daerenteghen hebben ons omghekeert, ende dijn gebot laten varen, dat wy ons met den volcken deser grouwelen vermaechschapt hebben: wiltu dan ouer ons gram zijn, tot dat het gantsch wt zy, dat daer niets ouer, noch eenighe behoudinghe en zy?

15

Heere God Israels, du bist rechtueerdich, want wy zijn ouerghebleuen een behoudinghe, als het heden ten daghe voor ooghen staet: sietwy zijn voor dy in onser schuldt, want om dies wille en kanmen niet bestaen voor dy.