Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat x. Capittel.

1. Israel maeckt Rehabeam ten Koninck, 2. ende wil van hem zijn sware iock gelichtet hebben, 6. Rehabeam volcht der ionghen, voor der ouden raedt, 12. wil den volcke niet te wille zijn, 16. ende maeckt also Israel van Iuda afuallich.

A.1

REhabeam ^a tooch na Sichem: ⁺ want gantsch Israel was te Sichem ghekomen, hem ten Koninck te maken.

a 1.Regum. 12.a.1

+ Rehabeam Koninck.

2

Ende doe dat Ierobeam hoorde, de sone Nebat, die in Egypten was, (^b daer hy voor den Koninck Salomo henen gheuloden was,) quam hy weder wt Egypten.

b 1.Reg. 11.e.40.

3

Ende sy sonden henen, ende lieten hem roepen: ende Ierobeam quam met den gantschen Israel, ende spraken met Rehabeam, ende seyden:

4

Dijn vader heeft onse iock te hardt ghemaect: so maeckt du nu den harden dienst dijns vaders, ende het sware iock, dat hy ons opgheleyt heeft, lichter: so willen wy dy onderdanich zijn.

5

Hy sprack tot hen: Na dry daghen so koemt weder tot my: ende het volck ghinck henen.

6

Ende de Koninck Rehabeam raedtvraechde met den Oudtsten, ⁺ die voor synen vader Salomo ghestaen hadden, doe hy leefde, ende sprack: Hoe radet ghy, dat ick desen volcke antwoort gheue?

+ Der Ouden raet.

7

Sy spraken met hem, ende seyden: Ist dat du desen volcke vriendelick zijst, ende werstse goedelick handelen, ende hen goede woorden gheuen, so sullen sy dy onderdanich zijn altijt.

8

Doch hy verliet den raedt der Oudtsten, dien sy hem ghegeuen hadden, ende raetslaechde met den Ionghen, die met hem opgewassen waren, ende voor hem stonden,

9

Ende sprack tot hen: Wat raedt ghy, dat wy desen volcke antwoorden, die met my ghesproken hebben, ende segghen: Maeckt dat iock lichter, dat dijn vader op ons gheleyt heeft?

B.10

De Ionghen nu, ⁺ die met hem opghewassen waren, spraken met hem, ende seyden: So salt u segghen tot den volcke, dat met dy ghesproken heeft, ende segt: Dijn vader heeft onse iock te swaer ghemaeckt: maeckt du onse iock lichter: ende spreeckt tot hen: Mijnen kleynsten vingher sal dicker zijn, dan mijns vaders lendenen.

+ Der Ionghen raet.

11

Heeft nu mijn vader al te swaren iock op v gheladen, so wil ick ws iocks noch meer maken: mijn vader heeft v met roeden ghecastijt, doch ick wil v met Scorpioenen castijen.

12

Als nu Ierobeam ende alle het volck, tot Rehabeam quam aen den derden daghe, als dan de Koninck gheseydt hadde: Koemt weder tot my aen den derden daghe,

13

Antwoordde hen de Koninck hardelick: ende de Koninck Rehabeam verliet den raedt der Oudtsten,

14

Ende sprack met hen na den raedt der Ionghen, ende seyde: Heeft mijn vader uwe iock te swaer ghemaeckt, so wil icks noch meer maken: mijn vader heeft v met roeden ghecastijt, doch ick wil v met Scorpioenen castijen.

15

Also en hoorde de Koninck den volcke niet, want het was also van God ghewendt: op dat de Heere zijn woordt ^c beuestichde, ^d dat hy ghesproken hadde door Ahia van Silo, ⁺ te Ierusalem den sone Nebat.

c stadtgrijpich maeckte,

d 1.Reg. 11.c.29.

+ Ahia.

16

Doe nu het gantsche Israel sach, dat hen de Koninck niet en hoorde, antwoordde het volck den Koninck, ende sprack: Wat hebben wy dan voor een deel aen Dauid, ofte erue aen den sone Isai? een yeghelick van Israel make hem na syner hutten: so siet du nu tot dynen huyse Dauid: ende het gantsche Israel ghinck in syne hutten.

17

Dat Rehabeam slechts alleen ouer de kinderen Israels regeerde, die in den steden Iuda woonden.

18

Nu de Koninck Rehabeam, sandt henen Hadoram den Rentmeester, ⁺ doch de kinderen Israels steenden hem ter doot: ende de Koninck Rehabeam klam rasch op synen waghen, dat hy vluchtede na Ierusalem.

+ Hadoram wert gesteenicht.

19

Also viel Israel af van den huyse Dauids, tot op desen dach. ⁺

+ Afual Israels van Iuda. 2.Regum. 12.b.16