Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Dauid neemt hem voor, den Heere een huys te bouwen, 5. Dat wort hem vanden Heere door Nathan verboden, 12. ende op synen sone ghespaert, 18. Dauid seyt den Heere danck, 25. ende biddet hem, hy wil zijn toesegghinghe volbrenghen. | |
A.1DOe nu de Ga naar margenoota Koninck in zijn huys sat, Ga naar margenoot+ ende de Heere hem ruste ghegheuen hadde van alle syne vyanden rontom. | |
2Sprack hy tot den Propheet Nathan: Siet, ick woone in een cederen huys, ende de Ga naar margenootb† Arcke Gods woont onder de tapijten. | |
3Nathan sprack tot den Koninck: Gaet henen, Ga naar margenootc alles wat du in dijn herte hebst, dat doet, want de Heere is met dy. | |
4Des nachts nu quam het woort des Heeren tot Nathan ende sprack: | |
5Gaet henen, ende segt mynen knecht Dauid, So spreeckt de Heere: Soudestu my een huys bouwen, dat ick daerin woonde? | |
6Ga naar margenootd Ick en hebbe doch in gheenen huyse gewoont, sindt dien daghe, doe ick de kinderen Israels wt Egypten leydde, tot op desen dach, maer ick hebbe ghewandelt inder hutten ende wooninghe. | |
7Waer ick met allen kinderen Israels henen wandelde, hebbe ick oyt erghens met eenen der stammen Israels ghesproken, dien ick beuolen hebbe, mijn volck Israel te weyden, ende gheseyt: Waerom en bouwet ghy my niet een cederen huys? | |
8So saltu nu also mynen knecht Dauid seggen: So spreeckt de Heere Zebaoth: Ga naar margenoote Ick hebbe dy ghenomen vanden schaephutten, dat du zijn soudest een Vorst ouer mijn volck Israel. | |
9Ende ben met dy gheweest, waer du henen ghegaen bist, ende hebbe alle dyne vyanden voor dy wtgheroeyt, Ga naar margenootf ende hebbe dy eenen grooten Naem ghemaeckt, als de namen der grooten op Aerden. | |
B.10Ende ick wil mynen volcke Israel een plaetse setten, ende wil het planten, dat het aldaer woone, ende dat het niet meer dwalende en ga, ende het de kinderen der boosheyt niet meer dringen als te voren, | |
11Ende sindt der tijt dat ick Richters ouer mijn volck Israel gheordineert hebbe: ende wil dy ruste gheuen van alle dynen vyanden: ende de Heere verkondiget dy, dat de Heere dy Ga naar margenootg een huys maken wil. | |
12Ga naar margenooth Wanneer nu dynen tijt wech is, dat du met dynen vaderen slapen ligst, Ga naar margenoot+ so wil ick dijn Zaet na dy verwecken, dat van dynen lijue komen sal, die wil ick zijn Rijck Ga naar margenooti beuestighen. | |
13Die sal mynen Naem een huys bouwen, ende ick wil den stoel zijns Koninckrijcx beuestighen eewichlick. | |
14Ga naar margenootk Ick wil zijn vader zijn, ende hy sal mijn sone zijn: Ga naar margenootl wanneer hy een misdaet doet, so wil ick hem met menschen roeden ende met der menschen kinderen slaghen straffen. | |
15Doch mijn barmherticheyt en sal niet van hem ghewendet worden, ghelijck als ickse gewendet hebben van Saul, Ga naar margenootm dien ick voor dy hebbe wech ghenomen. | |
16Doch dijn huys ende dijn Koninckrijck sal bestendich zijn eewichlick voor dy, ende dynen stoel sal eewichlick bestaen. | |
17Doe Natan alle dese woorden ende alle dat ghesichte Dauid gheseyt hadde, | |
18Quam Dauid de Koninck, Ga naar margenoot+ en stelde hem voor den Heere, ende sprack: Wie ben ick Heere Heere? ende wat is mijn huys, dat du my tot hier toe ghebracht hebst? | |
19Daertoe hebstu dat noch te Ga naar margenootn gheringhe gheacht Heere Heere, maer hebst den huyse dijns | |
[Folio 105r]
| |
knechts noch van ouer langhe toekomenden ghesproken: Ga naar margenooto dat is een Ga naar margenootp wijse eens menschen die God de Heere is. | |
C.20Ende wat sal Dauid meer met dy spreken? du kennest dynen knecht Heere Heere? | |
21Om dijns woorts wille, ende na dyner herten, hebstu sulcke groote dinghen alle ghedaen, dat duse dynen knecht kondt dedest. | |
22Daerom bistu oock groot geacht Heere God: Ga naar margenootq want daer en is niemant ghelijck als du, ende daer en is gheen God dan alleene du, na allen dat wy met onsen ooren ghehoort hebben. | |
23Ga naar margenootr Want waer is een volck op Aerden, als dijn volck Israel? om welckers wille God is henen ghegaen, hem een volck te verlossen, ende hem eenen Naem te maken, ende sulcke groote ende verschrickelicke dinghen te doen, op dynen lande voor dynen volcke, Ga naar margenoots dat du verlost hebst van Egypten, vanden Heydenen ende haren Goden. | |
24Ende du hebst dy dijn volck Israel bereydet, dy ten volcke in eewicheyt, ende du Heere bist haer God gheworden. | |
25So bekrachtighe nu Heere God dat woort in eewicheyt, dat du ouer dynen knecht ende ouer zijn huys ghesproken hebst, ende doet als du ghesproken hebst. | |
26So sal dynen Naem groot worden in eewicheyt, datmen sal seggen: De Heere Zebaoth is de God ouer Israel, ende dat huys dijns knechts Dauids, sal bestandich zijn voor dy. | |
27Want du Heere Zebaoth du God Israels, hebst de ooren dijns knechts gheopent, ende gheseyt: Ick wil dy een huys bouwen: daerom heeft dijn knecht zijn herte geuonden, dat hy dit ghebet tot dy bade. | |
28Ga naar margenoott Nu Heere Heere, du bist God, ende dyne woorden sullen waerheyt zijn: du hebst sulck goet ouer dynen knecht ghesproken. | |
29So beghint nu, ende seghent het huys dijns knechts dat het eewelick voor dy zy: want du Heere Heere hebst het ghesproken: ende met dynen seghen sal dijns knechts huys gheseghent worden eewichlick. |
|