Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xvij. Capittel.

1. Offer met gebreck, is den Heere eenen grouwel, 3. straffe der Afgoderije, de doot, 6. een ghetuyghe gheen ghetuyghe, 8. sware saken sullen de Leuiten ende de hooghe Priester bescheyden, 10. ende sal haer oordeel by straffe des doots gehouden worden, 14. van verkiesinghe eens Konincx, 16. ende syner plicht.

A.1

DV ^a en salt den Heere dynen God gheenen osse oft schaep offeren, dat een ghebreck, oft erghens wat quaets aen hem heeft: ⁺ want het is den Heere dynen God eenen grouwel.

a Leuitic. 22.c.21. Deuter. 15.c.21. Malach. 1.a.8. Syrach. 35.b.14.

+ Straffe der Afgoderije.

2

^b Wanneer onder dy inder poorten eener, die dy de Heere dijn God gheuen sal, gheuonden wort, een man oft vrouwe, die daer quaet doet voor de oogen des Heeren dijns Gods, dat hy zijn Verbont ouertreedt,

b Exod. 32.c.25. 2.Reg. 10.b.18.

3

Ende gaet henen, ende dient andere Goden, ende bidtse aen, ^c het zy Sonne oft Mane, oft eenich heyr des Hemels, dat ick niet geboden en hebbe,

c Deute. 4.b.19.

4

Ende het wort dy aengheseyt, ende hoorest, ^d so saltu daer wel na vraghen: ende wanneer du vindest, dat het ghewisselick waer is, dat sodanighen grouwel in Israel gheschiet is,

d Deute. 13.b.14. ende 19.b.18. Iosue 7.b.16.c.22

5

So saltu denseluen man, oft deselue vrouwe buyten brengen, ⁺ die alsulcken quaet hebben ghedaen, tot dyner poorten, ende salse ter doot steenen.

+ Een getuyghe geen ghetuyge

6

^e Op tweer oft dryer ghetuyghen mont, sal steruen wie des doots weert is: ^f doch op eens getuyghen mont en sal hy niet steruen.

e Nume. 35.d.30. Deuter. 19.b.15. Hebre. 10.c.28.

f Deuter. 19.b.13. Numer. 35.d.30.

7

De hant der ghetuyghen sal de eerste zijn, hem te dooden, ende daer na de hant alles volcx, dat du ^† den boosen van dy doest.

† And. het boose van dy wtroeyest

8

^g Wanneer dy een sake voort gherichte te swaer zijn sal, tusschen bloede ende bloede, tusschen handel ende handel, tusschen schade ende schade, ende wat twistighe saken zijn in dynen poorten: so saltu dy opmaken, ende opgaen tot der stede, die de Heere dijn God verkiesen sal.

g Exod. 18.c.22. Deuteron. 1.b.17.

9

Ende tot den Priesteren, den Leuiten, ende tot ^* den Richter, die te dier tijt zijn sal, komen, ende vragen: ^h die sullen dy het oordeel spreken.

* 2.Paralip. 19.c.

h Deutero. 21.a.5 Hesek. 44.c.23.

B.10

Ende du salt doen na dien, dat sy dy seggen, in der stede, die de Heere verkoren heeft: ende salt het houden, dat du doest, na allen, dat sy dy leeren sullen.

11

Na de Wet die sy dy leeren, ende na den rechte dat sy dy segghen, saltu dy houden, ⁱ dat du van dat selue niet af wijckest, noch ter rechter hant noch ter slincker.

i Deuter. 5.d.32.

[fol. 65v]

12

Ende so yemant vermetelick handelde, dat hy den Priester niet en hoorde, die aldaer in des Heeren dijns Gods ampt staet, oft den Richter, die sal steruen: ende salt den quaden wt Israel doen:

13

Dat het alle dat volck hoore, ende hem vreese, ende niet meer vermeten zy.

14

Wanneer du in het lant koemst, ⁺ dat dy de Heere dijn God gheuen sal, ende neemst het in, ende woonest daerin, ende sulst segghen: ^k Ick wil eenen Koninck ouer my setten, als alle volcken rontom my hebben:

+ Van het verkiesen eens konincx

k 1.Sam. 8.a.5. Hose. 13.b.11. Actuum. 13.c.21.

15

So saltu dien tot eenen Koninck ouer dy setten, dien de Heere dijn God verkiesen sal: du salt doch wt dynen broederen eenen, tot eenen Koninck ouer dy setten: du en kanst niet erghens eenen vreemden, die dijn broeder niet en is, ouer dy setten.

16

^l Alleene, dat hy niet veel peerden en houde, ende brenghe dat volck niet weder in Egypten, om der veelheyt wille der peerden, dewijle de Heere v gheseyt heeft, dat ghy nu voortaen niet weder door desen wech komen sult.

l 1.Reg. 4.c.26. 2.Paral. 9.c.25.

17

^m Hy en sal oock niet vele wijuen nemen, dat zijn herte niet afghewendet en worde: ⁿ ende en sal oock niet veel siluers ende gouts vergaderen.

m Gene. 6.a.2. 1.Regum. 11.a.1. Syrach. 47.c.21.

n 1.Reg. 10.b.14. Esaie. 2.a.7.

18

Ende wanneer hy nu sitten sal op den stoel zijns Koninckrijcx, so sal hy ^o dese ander Wet, vanden Priesteren den Leuiten nemen, ende in een boeck schrijuen laten.

o Deuteronomium het leesboec der Koninghen, Ierem. 5.a.5. Mich. 3.a.1.

19

Dat sal by hem zijn, ^p ende sal daerin lesen zijn leefdaghe: op dat hy leere vreesen den Heere synen God, dat hy houde alle woorden deser Wet, ende dese rechten, dat hy daer na doe.

p Iosue 1.a.7.

20

^q Hy en sal zijn herte niet verheffen ouer syne broeders, ende en sal niet wijcken vanden ghebode, noch ter rechterhant noch ter slincker: op dat hy syne daghen verlenghe in zijn Koninckrijke, hy, ende syne kinderen in Israel.

q Leuit. 25.e.43.