Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiij. Capittel.

1. Hoe men malaetscheyt aen het lijf, 47. ende kleederen bekennen sal.

A.1

ENde de Heere sprack met Mose ende Aaron, ⁺ ende seyde:

+ Hoe men de malaetscheydt bekennen sal.

2

Als een mensche aen der huydt zijns vleeschs wat opuaert, ofte schurft ofte etterwit wort, als wildet een malaetscheyt worden aen de huydt zijns vleeschs, so sal men hem totten Priester Aaron brenghen, of tot syner sonen eene, onder den Priesteren.

3

Ende als de Priester dat ^a merckteecken aen de huyt des vleeschs siet, dat de hayren in wit verandert zijn, ende het aensien aen de plaetse dieper is, dan de ander huyt zijns vleeschs, so isset ghewisse de malaetscheyt: daerom sal hem de Priester besien, ende voor onreyn oordeelen.

a Of, vleckteecken,

4

Wanneer daerenteghen yets wat etterwits is, ⁺ aen de huyt zijns vleeschs, ende doch het aensien niet dieper is, dan de ander huyt des vleeschs, ende de hayren niet in wit verandert zijn, so sal de Priester denseluen besluyten seuen daghen.

+ Hier isset openbaer, dat Moses malaetscheyt heet, allerley schurft ende bladeren daer malaetscheydt wt worden kan, of der malaetscheyt ghelijck is.

5

Ende aen den seuenden daghe besien: Ist dat het teecken blijft, als hy het te voren ghesien heeft, ende heeft niet voorder ghegheten aen de huyt, so sal hem de Priester noch eenmael seuen daghen besluyten.

6

Ende als hy hem ten anderen mael aen den seuenden daghe besiet, ende vindt, dat dat teecken verdwenen is, ende niet voorder ghegeten heeft aen de huyt, so sal hy hem reyn oordeelen: want het is ^b ruydicheit, ende hy sal syne kleederen wasschen, so is hy reyn.

b Of, grillicheyt,

7

Als nu de schurftheyt voorder ineet, in de huyt daer na als hy van den Priester besien, ende reyn ghesproken is, ende wort nu ten andren mael van den Priester besien.

8

Als dan de Priester daer siet, dat de schurftheit voorder gegheten heeft in de huyt, so sal hy hem onreyn oordeelen, want het is ghewislick malaetscheydt.

9

Wanneer een teecken der malaetscheyt aen den mensche zijn sal, dien salmen ten Priester brengen.

B.10

Als de selue siet ende vindt, dat daer wit opgheuaren is aen de huyt, ende de hayren int wit verandert, ende rouwe vleesch in de sweeringe is,

11

So is gewis een oude malaetscheyt inde huyt zijns vleeschs: daerom sal hem de Priester onreyn oordeelen, ende niet besluyten, want hy is alreede onreyn.

12

^c Wanneer oock de malaetscheyt bloeyet in de huyt, ende bedeckt de gantsche huyt, vanden hoofde aen tot op de voeten: alles wat de Priester voor ooghen sien mach.

c Deser malaetscheydt is reyn: want het is een gesont lijf, dat hem also selfs reynicht: als met pocken, maseren, ende schurfte geschiet, door welcke het gantsche lijf het boose wtslaet: als men seyt, Het is ghesont, dat het wtslaet.

13

Als dan de Priester besiet, ende vindt, dat de malaetscheyt het gantsche vleesch bedeckt heeft, so sal hy denseluen reyn oordeelen, dewijle het alle aen hem in wit verandert is, want hy is reyn.

14

Is dan daer noch rouwe vleesch inden daghe als hy besien wort, so is hy onreyn.

15

Ende als de Priester dat rouwe vleesch besiet, so sal hy hem onreyn oordeelen: want hy is onreyn, ende het is ghewisse malaetscheyt.

16

Verkeert hem dannoch het rowe vleesch weder, ende verandert hem in wit, so sal hy totten Priester komen.

17

Ende als de Priester besiet ende vindt, dat dat teecken is in wit verandert, so sal hy hem reyn oordeelen, want hy is reyn.

18

Als in yemants vleesch aen de huyt een ^d droes wort, ende weder heylt,

d Of, ghesweer

19

Ende daer na aen de selue plaetse wat wits opuaert, of rootachtich etterwit wort, so sal hy van den Priester besien worden.

C.20

Als dan de Priester siet, dat het aensien neerder is, dan de ander huyt, ende het hayr in dat witte verandert, so sal hy hem onreyn oordeelen, want daer is gewis een malaets teecken wt den droese gheworden.

21

Siet daerentegen de Priester, ende vindt, dat de hayren niet wit en zijn, ende niet neerder dan de ander huyt, ende is wat verdwenen, so sal hy hem seuen daghen besluyten.

22

Etet voorder in de huyt, so sal hy hem onreyn oordeelen, want het is gewis een malaetsch teecken.

23

Blijft daerenteghen dat etterwit also staen, ende etet niet voorder, so isset de ^e nars van den droese, ende de Priester sallen reyn oordeelen.

e Of, het litteecken

24

Wanneer hem yemant aen de huyt by den vyer verbrandt, ende het brandtteecken roodtachtich of wit is,

25

Ende de Priester hem besiet, ende vindt, dat het hayr int wit verandert aen het brantteecken, ende het aensien dieper dan de ander huyt: so is ghewis malaetscheyt wt den brantteecken geworden: daerom sallen de Priester onreyn oordeelen, want het is een malaetsch teecken.

26

Siet daerenteghen de Priester, ende vindt, dat de hayren aen het brantteecken niet in wit verandert, ende niet neerder is dan de ander huyt, ende is daertoe verdwenen, so sal hy hem seuen daghen besluyten.

27

Ende aen den seuenden daghe sal hy hem besien: Heuet voorder ghegeten aen de huyt, so sal hy hem onreyn oordeelen, want het is malaetscheydt.

28

Isset daerentegen staen bleuen aen het brantteecken, ende niet voorder ghegheten aen de huyt, ende is daertoe wat verdwenen, so isset een sweeringhe des brantteeckens: ende de Priester sal hem reyn oordeelen, want het is een naue des brandtteeckens.

29

Wanneer een man of vrouwe op den hoofde, of aen den baert schurft wort,

D.30

Ende de Priester dat teecken besiet, ende vindt, dat het aensien dieper is, dan de ander huyt, ende het hayr aldaer gulden ende dunne, so sal hy hem onreyn oordeelen, want het is een malaetsche schurftheyt des hoofts of des baerts.

31

Siet daerentegen de Priester, dat de schurftheyt niet dieper aen te sien is dan de huyt, ende het hayr niet vael is, so sal hy denseluen seuen daghen besluyten.

32

Ende als hy hem aen den seuenden daghe besiet, ende vindt, dat de schurftheydt niet voorder gegeten heeft, ende dat daer gheen gulden hayr is, ende het aensien der schurftheyt niet dieper is, dan de ander huyt,

33

So sal hy hem bescheren, doch dat hy de schurftheyt niet en beschere, ende de Priester sal hem noch eenmael seuen daghen besluyten.

34

Ende als hy aen den seuenden daghe besiet, ende vindt, dat de schurftheyt niet voorder ghegheten heeft, in de huyt, ende het aensien is niet dieper dan de ander huyt, so sal hem de Priester reyn spreken: ende hy sal syne kleederen wasschen, want hy is reyn.

35

Eet daerenteghen de schurftheyt voorder aen de huyt, daer na als hy reyn ghesproken is,

36

Ende de Priester besiet hem, ende vindt, dat de schurftheyt also voorder ghegeten heeft, aen de huydt, so sal hy niet meer daer na vraghen, of de hayren gulden zijn, want hy is onreyn.

37

Is daerenteghen voor ooghen de schuftheyt stil staende ghebleuen, ende is aldaer vael hayr

[fol. 38r]

opgegaen, so is de schurftheyt heel, ende hy reyn: daerom sal hem de Priester reyn spreken.

38

Wanneer een man of een wijf aen de huydt haers vleeschs wat etterwit is,

39

Ende de Priester siet aldaer dat dat etterwit wat verdwijnt: dat is een witte schurftheyt, in de huyt opghegaen, ende hy is reyn.

E.40

Als eenen manne de hoofthayren wtuallen, dat hy kael wort, die is reyn.

41

Vallen sy hem voor aen den hoofde wt, so ist een ^f† blesse, ende hy is reyn.

f† Anders, glatte

42

Wort daerenteghen aen der blessen of daer hy kael is, een wit of roodtachtich teecken, so is hem malaetscheyt aen de blesse, of aen den kalen kop opghegaen.

43

Daerom sal hem de Priester besien: ende als hy vindt, dat wit of rootachtich teecken opgheloopen, aen zijnder blesse of kalen kop, dat hy siet, als anders de malaetscheyt aen de huyt,

44

So is hy malaetsch ende onreyn: ende de Priester sal hem onreyn spreken om sulcken teeckens wille op synen hoofde.

45

Wie nu malaetsch is, diens kleederen sullen verscheurt zijn, ende het hooft bloot, ende de lippen bewimpelt, ende sal allerdingen onreyn ghenoemt worden.

46

^g Ende so langhe dat teecken aen hem is, sal hy onreyn zijn, alleen woonen, ende zijn wooninghe sal buyten den legher zijn.

g Numeri 5.a.2 2.Regum 15.a.5

47

Als aen eenen kleede een teecken der malaetscheyt zijn sal, ⁺ het zy wollen of lijnen,

+ Malaetscheyt der kleederen.

48

Aen der ^h werpte of inslach, sy zy wollen of lijnen, of aen eenen velle, of aen allen dat wt vellen ghemaeckt wort.

h Of, webbe

49

Ende als dat teecken bleeck of rootachtich is, aen den kleede of aen den velle, of aen der werpte, of aen den inslach, of aen eenigerley dingen dat van vellen ghemaect is, dat is ghewis een teecken der malaetscheyt, daerom salt de Priester besien:

F.50

Ende als hy dat teecken siet, so sal hy het insluyten seuen daghen.

51

Ende als hy aen den seuenden dage siet, dat dat teecken heeft voorder ghegeten aen den kleede, aen der werpte, of aen den inslach, aen den velle, of aen allen datmen wt vellen maect, so isset een etende teecken der malaetscheyt, ende is onreyn.

52

Ende sal dat kleet verbranden, of de werpte, of den inslach, het zy wollen of lijnen, of allerley velwerck, daer sulck teecken in is: want het is een teecken der malaetscheyt, ende salt het met vyer verbranden.

53

Sal daerentegen de Priester sien, dat het teecken niet voorder ghegheten heeft aen den kleede, of aen der werpte, of aen den inslach, of aen allerley velwerck,

54

So sal hy ghebieden, datmen dat wassche, daer dat teecken in is, ende salt insluyten ander seuen daghen.

55

Ende als de Priester sien sal, daer na als dat teecken gewasschen is, dat dat teecken niet verandert is voor synen ooghen, ende oock niet voorder ghegheten heeft, so isset onreyn, ende salt het met vyer verbranden: want het is diep inghegheten, ende heeft het beschauet.

56

Als daerentegen de Priester siet, dat dat teecken verdwenen is, na synen wasschen, so sal hy het afscheuren van den kleede, van den velle, van der werpte, of van den inslach.

57

Wort het dan noch gesien aen den kleede, aen der werpte, aen den inslach, of allerley velwerc, so isset een ^i† placke, ende salt het met vyer verbranden, daer sulck teecken in is.

i† Anders, vlecke

58

Het kleet daerenteghen, of werpte, of inslach, of allerley velwerck dat ghewasschen is, ende dat teecken van hem ghelaten heeft, salmen ten anderen mael wasschen, so isset reyn.

59

Dat is de Wet ouer de teeckenen der malaetscheyt aen den kleederen, sy zijn wollen of lijnen, aen der werpte, ende aen den inslach, ende allerley velwerck, reyn of onreyn te spreken.