Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat x. Capittel.

1. Nadab ende Abihu besondighen hen, 2. worden vanden vyere verteert, 4. ende buyten voor het legher ghedraghen, 6. die mach het volck beweenen, niet Aaron noch syne sonen, 9. den Priesteren wort sterck ghedranck in haren ampte verboden, 12. ende haer recht aen den offer des Heeren bestemmet, 16. Mose is gram op Eleazar ende Ithamar om des ongheeten sontofferrs wille, 19. ende wort van Aaron ghestilt.

A.1

ENde ^a de sonen Aarons, ⁺ Nadab ende Abihu, namen een yeghelick zijn ^b† roockvat, ende deden vyer daerin, ende leyden reuckwerck daerop, ende brachten het vreemde vyer voor den Heere, ^c dat hy hen niet gheboden hadde.

a Leuit. 16.a.1 Numeri 3.a.4 ende 26.g.61 1.Para. 24.a.2

+ Nadab ende Abihu verteert het vyer.

b† Anders, nap

c Exodi. 30.a.9

2

Doe voer een vyer wt van den Heere, ende verteerdese, dat sy storuen voor den Heere.

3

Doe sprack Mose tot Aaron: Dat isset dat de Heere gheseydt heeft: Ick sal gheheylicht worden aen dien die hen tot my ^* naerderen, ende voor allen volcke sal ick heerlick worden: Ende Aaron sweech stille.

* Of, ghenaken,

4

Ende Mose riep Misael ende Elzaphan den soon Vsiel Aarons ooms, ende sprack tot hen: Tredet hiertoe, ende draecht uwe broederen van den Heylichdom wt voor den legher.

5

Ende sy traden daertoe, ende droeghense wt met haren lijnen rocken voor den leger, als Mose gheseyt hadde.

6

Doe sprack Mose tot Aaron ende synen sonen, Eleazar ende Ithamar: ^d Ghy sullet uwe hoofden niet blooten, noch uwe kleederen verscheuren, dat ghy niet en sterft, ende toorne ouer de gantsche menichte kome: Latet uwe broeders vanden gantschen huyse Israels weenen ouer desen brandt, die de Heere ghedaen heeft.

d Deute. 14.a.1 Ieremie 16.a.4

7

Ghy daerentegen, sullet niet wtgaen van der deure der hutten des Bescheydts, ghy mochtet steruen: want de salfolye des Heeren is op v: Ende sy deden als Mose seyde.

8

Ende de Heere sprack met Aaron, ende seyde:

9

^e Du ende dyne sonen met dy, sullet gheenen wijn noch stercken dranck drincken, wanneer ghy inde hutte des ^f† Bescheyts gaet, op dat ghy niet en sterft: dat zy een eewich recht allen uwen nakomelinghen:

e Ezech. 44.c.23 1.Timothei 3.a.3 Titi 1.a.7

f† Anders, getuyghenisse, of stifts,

B.10

Op dat ghy konnet onderscheyden, wat heylich ende onheylich, wat reyn ende onreyn is:

11

Ende dat ghy de kinderen Israels leeret alle rechten, die de Heere tot v gesproken heeft door Mose.

12

Ende Mose sprack met Aaron, ende met synen ouergebleuenen sonen, Eleazar ende Ithamar: ^g Neemt dat daer ouerghebleuen is vanden spijsoffer, aen den offer des Heeren, ende etet ongheheuelt by den Altaer: want het is het Allerheylichste.

g Leuitici 2.a.3

13

Ghy sullet dannoch in der heylighe stede eten: want dat is dijn recht, ende dyner sonen recht, aen den offer des Heeren: want so isset my gheboden.

14

Oock de bewegheborst, ende de hefsschouder saltu ende dyne sonen, ende dyne dochteren met dy eten in der reyner stede: want sulck recht is dy ende dynen kinderen ghegheuen aen den danckofferen der kinderen Israels.

15

Want de hefschouder ende de bewegheborst tot den offer des vees worden inghebracht, dat sy ter beweghinghe beweecht worden voor den Heere: daerom isset dijn, ende dyner kinderen tot een eewighe recht, als de Heere gheboden heeft,

16

^h Ende Mose sochte den Bock des sontoffers, ende vandt hem verbrant: ende hy wert toornich ouer Eleazar ende Ithamer Aarons sonen, die noch ouer waren, ende sprack:

h 2.Mach. 2.b.10

17

Waerom hebbet ghy het sontoffer niet gheeten inder heyliger stede? want het dat Allerheylichste is, ende hy heeftet v ghegheuen, dat ghy de misdaet der menichte dragen soudt, dat ghyse versoenet voor den Heere?

18

ⁱ Siet, ^k zijn bloet is niet gekomen in het Heylichdom binnen in, ghy soudet in het Heylichdom gheeten hebben, als my gheboden is.

i Dewijle zijn bloet niet int Heylichdom gebracht is, soude het niet verbrandt, maer gheeten zijn gheworden, welcks bloet binnen gebracht wert, moeste men niet eten maer altemael verbranden.

k Leuitici 4.a.5 ende 6.c.26 d.30 ende 16.c.27

19

^l† So sprac Aaron tot Mose: Siet, heden hebben sy hare sondtoffer ende hare brantoffer voor den Heere gheoffert, ende het is ^m my also ghegaen als du sien machst, ende ick soude heden eten vanden sondtoffer, soude dat den Heere behaghen?

l† Anders, Maer Aaron sprack

m Namelic, ouer myne sonen Nadab ende Abihu.

20

Doe dat Mose hoorde, liet hijt hem genoegen.