Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael
(1720)–Anoniem Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael– Auteursrechtvrij
[pagina 23]
| |
Stem: Alst begint.
GOdt groet u Maget reyne,
Godt kent u eer en deugt,
Hoe staet gy hier alleyne,
Verwagt gy hier de vreugt,
Van een Jonkman verheven,
Die 't hartje verheugen kan,
Ey wilt het my vergeven,
Dat ik so stout kom an
Godt groet u wederomme,
Jonkman ik ken u niet,
Gy zijt mijn wellekome,
En 't is wel eer geschiet,
Dat een Jongman by nagten,
Quam by een Dogter ontrent,
Gaet slapen tot morgen sagte,
Gy zijt mijn onbekent.
Dies wilt my adverteeren,
De regte gelegentheyt,
By u te converseeren,
Ik soek geen ander meyt,
Mijn eygen sult gy wesen,
Zijt gy so vry als ik,
Gy staet in 't hert geschreven,
Door uw' oogjes bruyn als git.
Jonckman ik moet eerst vrage,
Mijn vrienden met verdrag,
Gy weet dat met een slage,
Den Boom niet vallen mag,
Ik ben maer achtien jaren,
Hoe zijt gy dus verblint,
Voor my so jong te paren,
En ben ik niet gesint.
Men spreekt wel met den monde,
Dat tegen 't herte strijdt,
Geen zwaerder om doorgronden,
Als Menschen gedachten wijt,
So dat 'er eerst vier moet wesen,
Eer den Boom branden kan,
Om so jong te gaen paren,
En ben ik niet gesint.
Fortuyn ik mag wel treuren,
Eylacy wat mijn geschiet,
Sy kander niet gebeuren,
Die ik heb wel eer gesien,
En ik daer quam logeren,
Tot haer Liefste quansuys,
's Nagts gingen wy spanceren,
Sy gaf mijn een genacht kus.
Adieu Jonckman verheven,
Mijn hartje isser ontstelt,
Gy wilt my selfs troost geven,
Ik trou al met gewelt,
Komt laet ons eeten en drincken,
Tapt ons een kanne Wijn,
De foy sal ik u schincken,
Het mag 'er niet anders zijn.
Buyten alle uwe schade,
Weest dog van monde heus,
Wie sal ons helpen raden,
En te maken te leus,
Laet ons te saem gaen reysen,
Laet ons sien na een schuyt,
En alle zwaer gepeysen,
Helpt ons ter Steden uyt.
Adieu Jonkmans verheven,
En peynst daer gy op acht,
En zwoer my hier ter Steden,
Maer doen bezweeck u hart,
Had gy sonder vertzagen,
Kloeckmoedig gevordert,
Gy had van al u dagen,
Zeewaert niet meer begeert.
Oorlof gy jonger Maegden,
Hier in dit Stichtse Lant,
So dat het iemant mishaegden,
Gedaen tot niemants schand,
Die dese naem wil weeten,
Van dese schoone Maeght,
Dat antwoort dient vergeten,
Als daer niemant na vraegt.
|
|