Den dapperen prins Karel van Lotharingen
(1744)–Anoniem Dapperen prins Karel van Lotharingen, den–
AuteursrechtvrijStemme; Van toerloerette.
IK weet een Meysje pertinent,
Zy staet in mijn hert geprent,
En haer naem die is Rosette,
Toerloerette, toerloerette,
Och wat schoon Rosette.
Als ik haer sien over de straet,
Toont sy my een bly gelaet,
| |
[pagina 75]
| |
Van gang soo is sy heel adrette,
Toerloerette, toerloerette,
Och wat schoon Rosette.
Het voorhooft als een pronk altaer,
Blond gekrult soo is het hayr,
Zy heeft twee bruyne ogen gelyk een gette,
Toerloerette, toerloerette,
Och wat schoon Rosette.
En als ik sie haer lief gesicht,
Dan soo word mijn hert verlicht,
Haer Neus en Mondjen is heel nette,
Toerloerette, toerloerette,
Och wat schoon bruynette.
Zy heeft een hals lelie wit,
In haer Kin is eenen split,
Zy is niet te mager of niet te vette,
Toerloerette, toerloerette,
Och wat een schoon Rosette.
Aen haer lijf is niet een lid,
Dat het Meysje qualijk sit,
Zy is dun van middel en dik van titte,
Toerloerette, toerloerette,
Och wat schoon Rosette.
Haer gatjen gelijk een klok,
Schoon zy draegt een hoepelrok:
Rond van heupen dat maekt haer nette:
Toerloerette, toerloerette,
Och wat schoon bruynette.
Ik wensch dat ik het Meysje nouw,
Haest mach krygen tot mijn Vrouw,
En dat wy even door trouwe nette,
| |
[pagina 76]
| |
Toerloerette, toerloerette,
Ik met mijn Rosette.
|
|