Cupido's mengel-sangen, inhoudende de nieuwste, en aengenaemste minne-klagten, geneugelijke vryagien, bruylofts, drink en afscheyts-liederen
(1707)–Anoniem Cupido's mengel-sangen–
AuteursrechtvrijStem: Poliphemus aen de strande, &c.GY die in des minnaers klagen,
Schept behagen,
Als die nimmer door de min,
Of een schoonheydt van vermogen,
Zijt bewogen,
Gaet aenschout mijn af-godin.
Als een Schip dat op de Wallen
Is vervallen,
Wordt hy die haer schoonheyt siet,
s'Is de schoonste aller vrouwen,
In 't benouwen
Raeckt hy die haer niet en vliedt.
Niet is aen haer schoone Leden,
Dat met reden
Niet de naem van schoon verdient,
Ach! wat was ick doen beminlijck,
Doen sy sinlijck,
| |
[pagina 72]
| |
My de Naem gaf van haer vrient.
Nimmer zijnder Koningrijken
Te gelijcken,
By die vreugt, die 'k aen haer vont,
Als ik hare roode kaken,
Mocht genaken,
En haer lieve Rosemont.
Niets wou sy om my te tergen,
My verbergen,
Ja haer lichaem moeder-naekt,
Heeft zy voor my gaen ontkleden,
En haer Leden,
Soo aen my gemeen gemaekt.
Noyt heeft Schilder op panneelen,
Door Penceelen
Een beminlijk Beelt gemaelt,
Of gelijkenis gegeven,
Na het Leven,
Daer sy niet de prijs van haelt.
Ach! wanneer ik mijne lusten,
By haer blusten,
Wen haer schoonheyt ongemeen,
Sich zo lief aen my vertoonde,
En my loonde,
Scheen 't dat sy van liefd'verdween.
Maer helaes! hoe kan 't verand'ren,
Met malkand'ren,
Die ik meende als mijn vrouw
Al mijn leven te genieten,
Tot verdrieten,
Ach! die heeft versmaet mijn trouw.
Acht g'uw schoonheyt
Niet meer waerdig,
Soo lichtvaerdig,
Die te schenken sonder noot,
Aen een ander, die g'uw sinnen,
Laet verwinnen,
En my jaegt tot in der doot.
Die de maegdom
Heeft genoten,
Te verstoten,
Sag men nimmer sonder Reen,
| |
[pagina 73]
| |
Die een Maegt haer bloemtjen even,
Heeft gegeven,
Sal sy noyt verstoten, Neen.
'k Had u lichaem voor een poosjen,
Maer het roosjen,
Heb ik (meen ik) niet geplukt,
't Was een ander van te voren,
Wis beschoren,
Die het is voor my gelukt.
'k Wensch nochtans dat gy u dagen,
Sonder klagen
In de Echte vregud verslijt,
Maer wat vreugt sal ik verwerven,
Ik moet sterven,
Wijl ik ben mijn Engel quijt.
|
|